എന്റെ മുന്നിൽ ഓപ്പൺ ആയ ക്രാക്ക് ഗേറ്റ് കണ്ടു ഞെട്ടി ഞാൻ നിന്നു. പെട്ടന്നാണ് എനിക്ക് സ്വബോധം വന്നത്. ഇത് പോലെ ഒരു ഗേറ്റ് ഇവിടെ ഇപ്പൊ ഓപ്പൺ ആയാൽ ഉള്ള അവസ്ഥ. ഒരുപാട് രോഗികളും കുട്ടികളും ഒക്കെ ഉള്ള ഹോസ്പിറ്റൽ ആണ് ഇത്. അവർക്ക് ഒക്കെ എന്തേലും പറ്റിയാൽ. ഞാൻ ഒരുനിമിഷം പോലും ആലോചിക്കാതെ ക്യാൻസലിൽ തൊട്ടു.

[      ഡെഞ്ചൻ നിർമാണം ക്യാൻസൽ ചെയ്തിരിക്കുന്നു, എക്സ്ചേഞ്ച് ചെയ്ത അഞ്ചുപോയിന്റുകൾ തിരികെ കിട്ടുന്നതല്ല

                   ヘ(^_^ヘ)                  ]

വീണ്ടും ആ ശബ്ദം മുഴങ്ങി,  അടുത്ത നിമിഷം എന്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഗേറ്റ് ഒരു ചെറിയ അവശേഷിപ്പ് പോലും ബാക്കി വെക്കാതെ ഇല്ലാതെ ആയി. ഞാൻ ഒരു മായകാഴ്ച ആണോ കണ്ടത് എന്ന് പോലും ഒരുനിമിഷം ഞാൻ ഓർത്തു പോയി.

” ഹു… “ഞാൻ ഒരു നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടിട്ട് ബെഡിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു. പെട്ടന്നാണ് ആരോ വാതിൽ തള്ളി തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നത്. ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി അങ്ങോട്ട് നോക്കി. സിദ്ധാർഥ്. അയാൾ വന്നതും റൂമിൽ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി. അയാളുടെ മുഖത്തു ഞെട്ടലോ പരിഭ്രമമോ ഒക്കെ ആയിരുന്നു. ഓടി കയറി വന്നത് പോലെ കിതച്ചിരുന്നു.

” എന്താ?? ” ഞാൻ ഒരു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു. അയാൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല, പകരം റൂം മൊത്തത്തിൽ നിരീക്ഷിക്കുകയാണ്. അയാളുടെ നോട്ടം ഏറ്റവും കൂടുതൽ പോവുന്നത് ക്രാക്ക് ഗേറ്റ് ഓപ്പൺ ആയ ഭാഗത്തേക്ക്‌ ആയിരുന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്നൂടെ ടെൻഷനായി.

” ഹലോ എന്താ നോക്കുന്നെ?? ” പരിഭ്രമം പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..

” അത് ഒന്നുമില്ല, ഇവിടെ എവിടെയോ നിന്ന് സ്റ്റാർ എനർജി വരുന്ന പോലെ തോന്നി. ഒരു ക്രാക്ക് ഗേറ്റ് ഓപ്പൺ ആയെന്ന് ഓർത്തു. സോറി ലീവ് ഇറ്റ് ” കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം സിദ്ധാർഥ് പറഞ്ഞു. അപ്പോഴും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ക്രാക്ക് ഗേറ്റ് ഓപ്പൺ ആയ ഇടത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു. പിന്നെ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് അയാൾ തിരികെ പോയി. ഞാൻ ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു.