❤പവിത്രബന്ധം 2❤ [ പ്രണയരാജ] 169

കൊല്ലും ഞാൻ, ആരായാലും കൊല്ലും ഞാൻ

 

നിനക്കെന്നെ കൊല്ലാൻ കഴിയോടി… പറയെടി പറ്റുമോ…?

 

ആ ചോദ്യത്തിനുത്തരം അവളുടെ കയ്യിലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയി.

 

ആവണി…..

 

ജഗൻ്റെ ശാന്തമായ, സ്നേഹം കലർന്ന ശബ്ദം അവിടെ ഉയർന്നു വന്നു.

 

അവൻ അവൾക്കരികിൽ വന്ന് അവളെ വാരിപ്പുണർന്നതും അവൾ അവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു . അവളുടെ പ്രതിരോധത്തെ തൻ്റെ കായിക ബലം കൊണ്ട് തടുത്തു കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.

 

എടി ഞാനൊരു തമാശ കാണിച്ചതാ… സത്യം

 

അവൾ എന്നിട്ടും കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോ അവൻ അവളോടായി പറഞ്ഞു.

 

എടി, നിൻ്റെ കൂടെ അന്തിയുറങ്ങാൻ എനിക്കിങ്ങനെ  കാണിക്കണോ… ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞാ പോരെ, നീ പോലും എതിർക്കില്ല എന്തേ സത്യമല്ലെ.

 

ആ വാക്കുകൾ കേട്ട നിമിഷം അവളൊന്നു ശാന്തമായി. ഒരു നിമിഷം അവർ തമ്മിലുള്ള ആ പവിത്ര ബന്ധം മനസിൽ നിറഞ്ഞു വന്നു. ആ മുഖത്ത് ദുഖത്തിലും പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

 

അടുത്ത നിമിഷം രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ടും തുടരെ അവൾ അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു കുത്തി. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ അവളെ പുണർന്നു കൊണ്ട് ബെഡിലേക്കു വീണു.

 

പരസ്പരം വാരിപ്പുണർന്ന് , അവരാ ബെഡിൽ കുറച്ചു സമയം ആ കിടപ്പു കിടന്നു. അവൻ്റെ മാറിൽ തലവെച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവനെ വിളിച്ചു.