✮കൽക്കി࿐ (ഭാഗം – 14 ) വിച്ചു [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 1271

പുറകിലേയ്ക്ക് തെറിച്ച് പോയ ആദി ജീപ്പിന്റെ ബോണറ്റിൽ ചെന്നിടിച്ച ശേഷം നിലത്തേയ്ക്ക് നെഞ്ചിടിച്ച് വീണു ബോധം നഷ്ടമായതു പോലെ ….

ശേഷം ജയദേവ് അവന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് നടന്നടുത്തു , ശേഷം എല്ലാവരെയും നോക്കി ഭ്രാന്തമായി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ആദിയുടെ തലമുടിയിൽ പിടിച്ച് അവനെ വലിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു , ഉയർത്തി നിർത്തിയ ശേഷം അവന്റെ മുഖത്തെ മാസ്ക് മാറ്റി അവൻ ആരെന്നറിയുന്നതിനു വേണ്ടി .

ഇത് കണ്ട എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകളിൽ വീണ്ടും ഭയം നിറഞ്ഞു . ദക്ഷയുടെ മുഖം സങ്കടം കൊണ്ട് കാർമേഘം പോലെ ഇരുണ്ട് കൂടി , നിശബ്ദതയോടെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി ….. അവളുടെ ഹൃദയം ആ കാഴ്ചകളൊക്കെ കണ്ട് പതിവിലും വേഗത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി , ശരീരത്തിലെ ശക്തി ചോർന്ന് പോകുന്നത് പോലെ . തന്റെ ഏറ്റുവും പ്രീയപ്പെട്ട ആരോ വേദന ഏറ്റുവാങ്ങുന്നത് പോലെയാണവൾക്കാ സമയം തോന്നിയത് .

ഇതൊക്കെ കണ്ട രുദ്രൻ മുന്നോട്ട് പോകാൻ തുനിഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് ആരോ പുറകിൽ നിന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു , ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവൻ തിഞ്ഞ് നോക്കി …. അയാൾ ആ വൃദ്ധനായ ശിവയോഗിയായിരുന്നു അത് …..

” ഹ …. ഹ … ഭയപ്പെടവേണ്ട , അവന് കിടയ്ക്കുന്ന ഓരോ ദണ്ഡനയ്ക്കും പല അർത്ഥങ്കൾ ഇറുക്ക് …. ഇത് അവനുടെ ഭൂമി , ഇങ്കെ ഒരു അപാത്തും അവനെ തേടി വറമാട്ടെ …. ”

അയാൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു , ഒപ്പം എവിടെ നിന്നോ ഒരു നിലവിളി ശബ്ദവും . ആ ശബ്ദം കേട്ട രുദ്രൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ കാണുന്നത് വായുവിലൂടെ തെറിച്ചു പോയി മണ്ണിലേയ്ക്ക് മലർന്നടിച്ചു വീഴുന്ന ജയദേവിനെയാണ് മറുഭാഗത്താകട്ടെ രക്തവർണ്ണ മാർന്ന കണ്ണുകളോടെ താൻ ഇതുവരെ കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ ആദി നിൽക്കുന്നു , മുഷ്ടി മുറുക്കി ചുരുട്ടി നിൽക്കുന്ന അവന്റെ കയ്യിലെ ഞരമ്പുകളും മസ്സിലും വളരെ വ്യക്തമായി പുറത്ത് കാണാം …..