♥️മഴപക്ഷികളുടെ പാട്ട് ♥️ (പ്രവാസി) 1831

പെട്ടന്ന് അവന്റെ മുൻപിലേക്ക് ഒരു കുഞ്ഞു തുണ്ട് കടലാസ് വന്നു വീണു…

“സ്വപ്നം കാണാണോ  ചെക്കാ നീ???”

ആ തുണ്ടിന് പുറകിൽ  കൈ വിറച്ചത് കൊണ്ടാവും ഒട്ടും വടിവില്ലാത്ത അക്ഷരത്തിൽ അവൻ “B” എന്ന് എഴുതി ശേഷം ♥️ലവ് ഷേപ്…. അത് തന്നെ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു… വരച്ച ശേഷം “S” എന്ന അക്ഷരവും കൂടി എഴുതി….

എങ്കിലും കക്ഷിക്ക് അത് സൗമ്യക്ക് നൽകാൻ  മടി, പരിഭ്രാന്തി ഇത്യാദി വികാരങ്ങൾ….. പക്ഷേ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ  കോല് മിട്ടായി കണ്ട കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവൾ അവനു നേരെ കൈ നീട്ടുന്നു…..

പിന്നെ മടി കാണിച്ചില്ല… കൈയിൽ വന്നുപെട്ട ബോംബ് കൈയിൽ നിന്നും  ഒഴിവാക്കുന്ന ടോം ആൻഡ് ജെറിയിലെ ടോം പോലെ അവളുടെ ടേബിളിലേക്ക് ആ തുണ്ട് അവൻ നിക്ഷേപിച്ചത് പ്രകാശവേഗത്തിലും അല്പം കൂടി വേഗത്തിൽ ആവാനേ സാധ്യത ഒള്ളു…. അത് കൈ ഒഴിഞ്ഞതും  ഡിജിപി യെ കാണുന്ന കോൺസ്റ്റബിൾ പോലെ അവൻ സ്റ്റെഡി ആയി എയറും പിടിച്ചു ഇരുന്നു….

ആ റോബോട്ടിക് ഇരുത്തത്തിൽ നിന്നും അവനെ എണീപ്പിക്കാനുള്ള സ്വിച്ച് അവന്റെ മുൻപിൽ വന്നു വീണു… ഒരു മിനിറ്റിൽ താഴെ സമയം മാത്രം കൊണ്ട്…. കുഞ്ഞു തുണ്ട് കടലാസിന്റെ രൂപത്തിൽ….

“പോടാ പട്ടീ…..”

മനോഹരമായ അക്ഷരത്തിൽ അവൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്…

“എന്തെ അങ്ങനെ വിളിച്ചേ??? സൗമ്യക്ക് എന്നോട് ലവ്  അല്ലേ??”

പുതിയ തുണ്ട് എഴുതി ഇടാൻ അവനു മടി തോന്നിയില്ല…. അവൾ അത് കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു.. ആ എഴുത്ത് കണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു…

ഏതാനും നിമിഷത്തേക്ക് തന്റെ റെയ്നോൾഡ്സ് പേന മൂക്കിന് മുകളിൽ ചേർത്ത് ആലോചിച്ച ശേഷം അവളുടെ ബുക്കിന്റെ നടുപ്പേജിന്റെ ഒരു കഷ്ണം കൂടി കുത്തി കുറിക്കപെട്ട് അവന്റെ ഡെസ്കിന്റെ മൂലയിൽ ചെന്നു വീണു….

“ലവ്വാ  എനിക്കാ ഇല്ലാലോ..”