♥️മഴപക്ഷികളുടെ പാട്ട് ♥️ (പ്രവാസി) 1830

ബിജുവാണെങ്കിൽ ഒരു സ്വർലോകത്തിലേക്ക് കാലെടുത്തു വച്ചിട്ട് ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു… പിന്നെ ഭൂമിയിലേക്ക് നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണ്ടേ!!!!

അപ്പോളേക്കും മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. പുറത്തു പോയ എല്ലാവരും…. സൗമ്യ അടക്കം ഉള്ളിലേക്ക് കയറി…

പക്ഷേ അപ്പോളാണ് സ്വപ്നത്തിൽ എന്നത് പോലെ ബിജു എഴുന്നേറ്റത്…. എല്ലാവരും ഉള്ളിലേക്ക് കയറുന്നതോ മഴ പെയ്യുന്നതോ അറിയാതെ അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു… തനിച്ച് മഴയിലേക്ക്….. ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക്!!!!!

അടുത്ത ദിവസം….

എന്നത്തേയും പോലെ മടിച്ചിതള്ള ഇംഗ്ലീഷ് പോയം പഠിക്കാനുള്ള നിർദ്ദേശം കുട്ടികൾക്കും പഠിക്കാതെ വർത്തമാനം പറയുന്നവരുടെ പേര് എഴുതാനുള്ള നിർദ്ദേശം സായൂജിനും നൽകി അപ്പുറത്തെ മ്യൂസിക് ടീച്ചറോട് കുറുങ്ങാൻ പോയി….

പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം ‘മോനേ നീ വാ… ഇന്ന് മുതൽ നീയാണ് ഇതിന്റെ ഉടമ…’ എന്നു പറഞ്ഞു രത്തൻ റ്റാറ്റ ആളുടെ എല്ലാ സ്ഥാപനങ്ങളും ഏല്പിച്ചു കൊടുത്താൽ ഉണ്ടാവുന്ന അത്രയും ആത്മാർത്ഥതയോടെ സായൂജ് ടീച്ചറുടെ മേശയുടെ മുൻപിൽ ചെന്നു നിന്ന് കണക്കെടുപ്പ് തുടങ്ങി….

സ്കൂളിൽ ഒരു അലിഖിത നിയമമുണ്ട്…  ഒരുവട്ടം സംസാരിച്ചു പേര് എഴുതപെട്ടു കഴിഞ്ഞാൽ അയാൾക്ക് പിന്നെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കാം… എത്ര സംസാരിച്ചാലും ഒരു അടി മാത്രം ആണല്ലോ ഉള്ളത്..

അത്കൊണ്ട് തന്നെ ടീച്ചർ വരാനെടുക്കുന്ന പതിനഞ്ചു മിനിറ്റു സംസാരിക്കാതെ പിടിച്ചിരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന് അറിയാവുന്ന വികൃതികൾ അവരുടെ ബിസിനസിലേക്ക് വേഗം തന്നെ കടന്നു… അല്ലെങ്കിലും , തലോടുന്നത് പോലെ തല്ലുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ടീച്ചറെ ആര് വക വയ്ക്കാൻ….

6B എന്ന കാക്ക കൂട്ടിലേക്ക്  എറിഞ്ഞ കല്ല് മാത്രമായി സായൂജ്… മൊത്തം കലപില…. പക്ഷേ ആ കലപിലയ്ക്ക് നടുവിൽ രണ്ടാളു മാത്രം നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു….

അത് ആരാണെന്ന് പറയേണ്ട കാര്യം ഇല്ലാലോ….

ഒരാൾ സ്വപ്നം കാണുന്നു..