സുൽത്വാൻ 6 [ജിബ്രീൽ] 441

“ഇല്ല ………. ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ നിനക്കുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടല്ലെ ഒന്നും പറയാതെ പോയത്. ” ഷാനു പ്രത്യേകിച്ച് വികാരങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ പറഞ്ഞു

“നിന്നോട് പറയണം എന്നൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നതാ പക്ഷേ ഞാൻ വാക്ക് കൊടുത്തു പോയി ”

“ആർക്ക് ……… ”

ജിത്തു മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല പക്ഷേ അവൻറെ മൗനത്തിലെ ഉത്തരം ഷാനുവിന് മനസ്സിലായിരുന്നു

അവർക്കിടയിൽ വീണ്ടും നിശബ്ദത വിരുന്നുവെന്നു

ജിത്തുവിന്റെ കണ്ണുകൾ പതിയെ നിറഞ്ഞു വരുന്നതു ശ്രദ്ധിച്ച ഷാനു അവന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു

ഹുദൈഫെന്ന ജിത്തു തലതിരിച്ചവനെ നോക്കി

“കഴിഞ്ഞതു കഴിഞ്ഞില്ലെ ” ഷാനു സമാദാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു

കണ്ണുകളമർത്തി തുടച്ചു ജിത്തു പുഞ്ചിരിച്ചു

“നീ വണ്ടിയിൽ കയറ് നാട്ടിലേക്ക് ഞാൻ എത്തിക്കാം ”

“ഞാൻ നാട്ടിലേക്കല്ല ശാന്തപുരത്തേക്കാണ് ”

“ ശാന്തപുരത്തോ …………..” ജിത്തുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അൽഭുതം കൊണ്ടു വിടർന്നു

“ഞാനും അവിടേക്കാണ്”

ഷാനു അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി

“ അന്നു ഞങ്ങൾ പോന്നതങ്ങോട്ടാണ് എന്റെ ഉമ്മാന്റെ കുടുംബത്തിലേക്ക് ”

“ഉമ്മാന്റെ കുടുംബമോ…..   ”ഇപ്രാവിശ്യം അത്ഭുതപെട്ടത് ഷാനുവായിരുന്നു

“എനിക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. അന്നു ഉമ്മ പറയുന്നതു വരെ ” ജിത്തു വ്യക്തമാക്കി

“നിനക്കെന്താണ് ശാന്തപുരത്ത് കാര്യം ”