ശിവാത്മിക VII [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1613

തിരികെ വന്നു അവൾ പോകുന്നു എന്നെഴുതി വച്ച കൊച്ചു കടലാസ്സ് എടുത്തു വൈഷ്ണവിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു..

അവൾ അത് വായിച്ചു നോക്കി.. അക്കയുടെ എഴുത്ത് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

“പറയാതെ ആണോ പോയത്?? എന്തെങ്കിലും ഇഷ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നോ..?”

അവൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ മറുപടി പറയാൻ ആലീസ് വിഷമിച്ചു..

“പറ.. എന്തേലും ഇഷ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നോ..?”

അപ്പയാണ് ഈ തവണ ചോദിച്ചത്..

“ഇഷ്യൂ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.. പ്രിൻസ് അവളോട് പോകുന്നില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചു.
ആ കുട്ടിക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ആയിരുന്നു ഇഷ്ട്ടം..

ഞങ്ങൾക്കും അത് വിഷയം ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ കുട്ടിക്ക് അത് ഉൾക്കൊളളാൻ ആയില്ല..”

സാം ആണ് മറുപടി കൊടുത്തത്..

അത് കേട്ടതോടെ അവളുടെ അപ്പ ഉമ്മറത്ത് ഇരുന്നു.. നെഞ്ച് തടവി..

“വിശ്വസിച്ചു ഏല്പിച്ചത് അല്ലെ..? അവൾക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും.. എന്തിനാ അവളെ പോകാൻ അനുവദിച്ചത്..? ആ കുട്ടിയോട് ഞങ്ങളും കാണിച്ചത് ചതി ആണ്.. അവളുടെ അമ്മയുടെ ആത്മാവ് ഇപ്പോൾ എന്നെ ശപിക്കുന്നുണ്ടാകും..”

അയാൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പ്രിൻസ് തലതാഴ്ത്തി..

അവന്റെ തെറ്റ് ആണ് എന്ന് അവന്റെ മനസ് തന്നെ അവനോടു പറഞ്ഞു.

“പോലീസിൽ അറിയിച്ചാലോ..? അക്ക അവൾ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയിട്ടില്ല.. ഞങ്ങൾക്ക് പരിചയം ഉണ്ട് പോലീസിൽ..”

വൈഷ്ണവി പ്രിൻസിനെ നോക്കി..

അവർ എന്തായാലും നിങ്ങൾ അവളെ അപായപ്പെടുത്തി എന്ന് പറയാതിരുന്നത് പ്രിൻസിന് ആശ്വാസം ആയിരുന്നു.

“ജയനെ പോലെയുള്ള പോലീസ് ആണെങ്കിൽ വേണ്ട..”

സാം ആണ് അത് പറഞ്ഞത്..