ശിവാത്മിക VII [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1615

“എന്തിനാ ഇച്ചായ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചത്..?”

അന്നയുടെ സ്വരം മനസ്സിൽ..

“ഇല്ല.. അവൾ പോകേണ്ടവൾ ആണ്.. അവൾക്ക് നല്ലൊരു ജീവിതം ഉണ്ടാകട്ടെ..എന്നിൽ കുടുങ്ങി പോകേണ്ടവൾ അല്ല ശിവയെപോലെ ഒരു പെൺകുട്ടി..”

അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് ചെന്നു.

സമയം ആയപ്പോൾ കുളിച്ചു വേഷം മാറി താഴേക്ക് വന്നപ്പോൾ അമ്മച്ചി ഭക്ഷണം വിളമ്പിയിരുന്നു.. അമ്മച്ചിയുടെ മുഖം വല്ലാത്ത സങ്കടത്തിൽ ആണ്..

അമ്മച്ചിയെ ചുറ്റിപറ്റി അവൾ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.. മകൾ ആയിത്തന്നെ ആണ് കരുതിയത്.

“അമ്മച്ചി.. “

അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ അവർ സങ്കടത്തോടെ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..

ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

കണ്ണ് തുടച്ചു അകത്തേക്ക് പോകുന്ന അവരെ കണ്ടപ്പോൾ പ്രിൻസും സങ്കടത്തോടെ ഇരുന്നു.

സാം വന്നു അടുത്തിരുന്നു.. അയാളും ഗൗരവത്തിൽ ആയിരുന്നു..

“ആലീസ് എവിടെ അമ്മച്ചി..?”

ചായ കൊണ്ടുവന്നപ്പോൾ പ്രിൻസ് ചോദിച്ചു..

“പോയി…”

“പോയോ എങ്ങോട്ട്..?”

“ബാംഗ്ലൂർ….”

“എന്നോട് പറഞ്ഞില്ല….”

അവൻ നിരാശയോടെ തലകുനിച്ചു ഇരുന്നു. ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

സാദാരണ കഴിക്കുന്ന സമയത്തു ശിവയും ആലീസും കൂടെ കാണിക്കുന്ന വികൃതികൾ ഒക്കെ അവന് ഓർമവന്നു..

അന്ന് അതൊക്കെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ…? ഒരാൾ പോയാൽ ഇത്രക്ക് മാറ്റം വരുമോ..?

അവൻ എഴുന്നേറ്റു..

കൈ കഴുകി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. റിപ്പയർ ചെയ്‌ത ജീപ്പ് കോമ്പസ് എത്തിച്ചിരുന്നു..