ശിവാത്മിക II [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2367

ഇല്ല പാടില്ല.. ഇപ്പോൾ പ്രതികരിച്ചില്ല എങ്കിൽ ജീവൻ പോലും ഇവർ ബാക്കി തരില്ല എന്നവൾക്ക് ബോധ്യമായി..

സർവ ശക്തിയും എടുത്ത് അവൾ ആഞ്ഞൊരു ചവിട്ട് കൊടുത്തു..

അത് പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഇരുന്ന് അവളുടെ സാരിയിൽ പിടിത്തം ഇട്ടവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആണ് ആ ചവിട്ട് കുടുങ്ങിയത്..
അവൻ ഒരു ശബ്ദത്തോടെ പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.. മറിഞ്ഞ മറിയലിന് അവൻ പിടിച്ചത് അടഞ്ഞു കിടന്ന ഇരുമ്പ് ഡോറിൽ ആണ്..

ഡോർ പെട്ടെന്ന് അടഞ്ഞു അവൻ ബാലൻസ് പോയി പുറത്തേക്ക് വീണതും ഒരുമിച്ചു ആയിരുന്നു.. ഒരു അലർച്ച കെട്ടു..

“ഡാ…!”

അവന്മാർ അവളെ വിട്ട് ചാടി വാതിൽ വലിച്ചു തുറന്ന് നോക്കി.. ഇല്ല.. അവൻ വീണുപോയിരിക്കുന്നു..

അവളും അത് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല..

“ഡാ ജിനോ…???”

അതിൽ ഒരുവൻ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു കരഞ്ഞു..

അവൾ പിടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റ് അപ്പുറത്തെ വാതിലിന്റെ അടുത്ത് നിന്നു..

ഒരുവൻ ഓടിച്ചെന്ന് ചെയിൻ വലിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ മറ്റവൻ അവനെ തടഞ്ഞു..

“വെണ്ട.. ഒന്നും പറ്റിയിട്ടുണ്ടാകില്ല. മെല്ലെയാണ് ട്രെയിൻ പോകുന്നത്. അവന് കൊടുക്കാൻ പറ്റിയ സമ്മാനം ഇവളെ തന്നെയാണ്..”

അത് പറഞ്ഞു അവർ രണ്ടും അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു..

അവൾ പെട്ടെന്ന് വയറിൽ നിന്നും സാരി മാറ്റി.. അവളുടെ പൊക്കിൾ ചുഴിയിലേക്ക് ആണ് അവരുടെ കണ്ണുകൾ പോയത്..

അരയിൽ മടക്കിയ തിരുകിയ സാരിയുടെ ചുരുട്ടിൽ നിന്നും അവൾ ഒരു വെളുത്ത ചുരുട്ടിയ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് കവർ എടുത്തു..

അതിൽ നിന്നും തിളങ്ങുന്ന ഒരു വസ്തു അവൾ കയ്യിൽ എടുത്തു പിടിച്ചു.

അവർക്ക് അതെന്താണെന്ന് മനസിലായില്ല..

“എന്റെ ശരീരത്തിൽ നീയൊക്കെ തൊടാൻ ഞാൻ വിചാരിക്കണം..”