👤മെർവിൻ 6👥 (ജെസ്സ് ) [VICKEY WICK] 161

ജെസ്സിന്റെ ശബ്ദമാണ്. സ്റ്റെന പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു. അവൾക്കു അപ്പോഴും സംശയമായിരുന്നു അവൻ മുൻപത്തെ പോലെ മാഞ്ഞു പോകുമോ എന്ന്.

 

 

“ആർ യു റിയൽ…? ”

 

 

സ്റ്റെനക്ക് പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ചോദിക്കാനാണ് തോന്നിയത്.

ജെസ്സിന്റെ മുഖത്ത് ആദ്യം ഒരു അമ്പരപ്പോടെയുള്ള ചിരി വന്നു എങ്കിലും പെട്ടെന്നു അത് മാഞ്ഞു. അവൻ ആ ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു എന്ന് സ്റ്റേനക്ക് തോന്നി. അവൻ പറഞ്ഞു.

 

 

“ടീച്ചർ ഇപ്പോൾ മറ്റുള്ളവരുടെ മുൻപിൽ ഒരു മാനസിക രോഗി ആയല്ലേ. എന്നാൽ ടീച്ചറിന് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല. അതുപോലെ തന്നെയാണ് എന്റെ കാര്യവും. എനിക്ക് പ്രേത്യേകിച് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല ടീച്ചർ. ഓടിചാടി നടക്കുകയും തമാശ പറയുകയും ചെയ്യാത്തവർ എല്ലാം സന്തോഷം ഇല്ലാത്തവർ ആണെന്ന് കരുതുന്നത് വിഡ്ഢിത്തമാണ്. പിന്നെ എല്ലാവർക്കും അവരവരുടേതായ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമല്ലോ ടീച്ചർ. എനിക്കും അത്രേ ഒക്കെയേ ഉള്ളൂ. യു കാണ്ട് ഹെല്പ് ഇറ്റ്… ”

 

 

ജെസ്സ് ഇത്രയും സംസാരിച്ചത് കേട്ട് സ്റ്റെന നിശബ്ദയായി ഇരുന്ന് പോയി. അവൻ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും ഇല്ലാതായപ്പോൾ പോലും ഇങ്ങനെ മരവിച്ചു പോയിട്ടില്ല. അവൻ സാധാരണയിലും അധികം സംസാരിച്ചു എന്ന് മാത്രമല്ല വളരെയധികം പക്വതയുള്ള ഒരാളെപ്പോലെ സംസാരിക്കുന്നു.

 

 

“എനിക്ക് അറിയാം ടീച്ചർ എന്റെ നന്മയെ കരുതിയാണ് എന്റെ പിന്നാലെ വരുന്നത് എന്ന്. പക്ഷെ അത് വേണ്ട ടീച്ചർ. അത് ടീച്ചറിന് ഇപ്പോഴുണ്ടായത് പോലത്തെ ദുരനുഭവങ്ങൾ മാത്രമേ സമ്മാനിക്കൂ. ഒരുപക്ഷെ ഇതിലും എത്രയോ വലുത്… ”

 

 

രണ്ടു മിനിറ്റോളം അവർ ഒന്നും പരസ്പരം സംസാരിക്കാതെ ഇരുന്നു. അതിനു ശേഷം അവൻ എഴുന്നേറ്റ് പതുക്കെ നടന്ന് അകന്നു. ആ രണ്ടുമിനിട്ടിൽ സ്റ്റെന തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു, എങ്ങനെയും ജെസ്സിന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ അറിയണം. എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും.

 

 

സ്റ്റെന വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. പിറ്റേദിവസം രാവിലെ സ്റ്റെന പതിവ് പോലെ സ്കൂളിലെത്തി. അവൾ ജെസ്സിനെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. വൈകുന്നേരം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞതും എല്ലാവരും വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങി ജെസ്സ് മാത്രം പാർക്കിൽ പോയിരുന്നു. സ്റ്റെന മറഞ്ഞിരുന്നു അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. പാർക്കിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റുകുട്ടികൾ എല്ലാവരും തന്നെ ഇപ്പോൾ പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞു. വിജനമായ ആ പാർക്കിൽ ജെസ്സ് അപ്പോഴും ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുന്നു.