മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാത്രികൾ [Midhun] 83

പക്ഷെ വിശാലിന്റെയും, സർഗ്ഗയുടെയും അടുപ്പം ഓരോ ദിവസം കഴിയുമ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളിലെ പ്രണയത്തിന്റെ വലിപ്പം കുറഞ്ഞു വരുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. വിശാലിനെ കുളിപ്പിക്കാനും ഭക്ഷണം കൊടുക്കാനും മരുന്ന് വെക്കാനും എല്ലാം സർഗ്ഗ തന്മയീ ഭാവത്തോടെ പരിചരിക്കുന്നത് ഞാൻ അടുത്ത് നിന്ന് നോക്കി, ഞാനും അവളും അടുക്കളയിൽ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാകുമ്പോഴും വിശാൽ ഒന്ന് ചുമച്ചാലോ അനങ്ങിയാലോ അവളോടും അവന്റെ അടുത്തേക്ക്,

സത്യതില് എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ആലോചിച്ചു തുടങ്ങി ഈ പ്രണയം എന്ന് പറയുന്ന സാധനം നാണിച്ചു വാതിലിന്റെ പിറകിൽ നോക്കുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

പക്ഷെ അവർ തമ്മിലുള്ളത് കേവലം ഒരു ഏട്ടനും അനിയത്തിയും തമ്മിലുള്ള ഒരിഷ്ടം മാത്രമല്ല എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയ രാത്രി ആയിരുന്നു അന്ന്. സർഗ്ഗയുടെ ലോകം തന്നെ ഏട്ടനെ ചുറ്റിയാണ് എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയ ആ മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാത്രി.

വിശാലിന്റെ നെഞ്ചിൽ മുറിവ് ഉണങ്ങിയപ്പോൾ, സർഗ്ഗ വിശാലിന്റെ അരികിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ഒരു കാലു അവന്റെമേൽ കയറ്റിവെച്ചുകൊണ്ട് കൈകൊണ്ട് ഇറുകെ പൂട്ടിയാണ് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ യാദൃശ്ചികമായാണ് അത് കണ്ടതെങ്കിലും അതെന്നെ മറ്റെന്തൊക്കെയോ ചിന്തിപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ ആ കുട്ടിയുടെ മനസ്സിൽ….. അത് …..

ആയിരിക്കുമോ ? ഏട്ടനോട് .

ശേ എനിക്ക് തന്നെ എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നി.

ഞാൻ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നതെന്നോർത്തുകൊണ്ട്.

പക്ഷെ അതെന്നും ഒരു പതിവ് കാഴ്ചയപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാതെ ആയി. ഞാൻ വിശാലിനോട് ചോദിയ്ക്കാൻ തോന്നിയെങ്കിലും എനിക്കതിനു കഴിഞ്ഞില്ല.