മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാത്രികൾ [Midhun] 83

അതിപ്പോഴും നിന്റെ ചുറ്റിലുമുണ്ട്. മരണം ഒരു നിമിഷം ഞാൻ മുന്നിൽ കണ്ടിട്ടും പതറാതെ നിന്റെ മുന്നിൽ കവചമായി ഞാൻ നിന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അതിനും മുകളിൽ പ്രാർഥന പോലെ അവളുണ്ട്…… 

ഒരുപക്ഷെ ഇത് മനസിലാക്കി തരാൻ തന്നെയാകും ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നതും, അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാൻ ആണിഷ്ടം എനിക്കിപ്പോൾ…..

കോളേജിന്റെ അവസാന ദിനങ്ങൾ എടുക്കുമ്പോഴും ഞാൻ പുറമെ ചിരിക്കുകയും വിശാലിനെ മിസ് ചെയ്യാൻ പോകുന്ന വേദനയിൽ ഉള്ളുകൊണ്ട് നീറുകയും ചെയ്തു.

പിന്നീട് ഞാൻ വിശാലിനെ അതിന്റെ തുടർച്ചയായി സംഭാഷങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടാൻ ഒരുക്കമായില്ല.

ഞാൻ തന്നെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുള്ളു കുത്തിയിറക്കുന്നത് എന്തിനാണ്?

ചിലപ്പോ മുഖത്ത് ചിരി വിടരുമായിരിക്കും പക്ഷെ മനസിലോ.!?

എക്സാമിന്റെ എഴുത്തും തിരക്കും എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കൊളെജിനൊട് വിടപറഞ്ഞുകൊണ്ട് വീട്ടിലെത്തി. ഫോൺ ഇടക്ക് മഴ നനഞ്ഞു കേടായതു ഞാൻ മനഃപൂർവം ശെരിയക്കിയതും ഇല്ല. വീട് വിട്ടു കുറച്ചു നാൾ നിൽക്കാൻ ഞാൻ കൊച്ചിയിലേക്ക് മാറി ചെറിയ ജോലിയും അതിന്റെ തിരക്കുമായി മുന്നോട് പോകുമ്പോ. രണ്ടു വര്ഷം  പോയതറിഞ്ഞില്ല.