മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാത്രികൾ [Midhun] 83

ഞാൻ അവനോടു അവസാനമായി പറഞ്ഞു. വിശാൽ ഈ ജന്മത്, സർഗ്ഗയെ വിട്ടുകൊണ്ട് നീ മറ്റൊരാളെ പ്രണയിക്കരുത്. അവൾക്ക് നീ മാത്രമേ ഉള്ളു. നീയെന്നെ എത്രമാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. എനിക്ക് വേണ്ടി നീയും നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാനും ജീവൻ കളയുമായിരിക്കും.

പക്ഷെ അതിന്റെയൊക്കെ അപ്പുറത്തും സ്നേഹത്തിനു വ്യപ്തിയും അർഥവും ഉണ്ട്, നീയത് കാണാഞ്ഞിട്ടാണ്.

ഞാൻ പറയുമ്പോ നിനക്കിത്, എന്നോട് ചിലപ്പോ ദേഷ്യമുണ്ടാക്കിയേക്കാം. സാരമില്ല.

നീ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇത് കേൾക്കുന്നത് തന്നെ എനിക്ക് മനസിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളു.

അവൾ തന്നെയാണ് നിന്റെ ഈ ജന്മത്തിലെ പാതി.

വിശാൽ എന്റെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ ഞെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.

ഞാനിത് എങ്ങനെ അവളോട് പറയുമെന്നു നീറി കൊണ്ടാണ് ഓരോ നിമിഷവും ജീവിക്കുന്നത്, അന്തർമുഖനായ എനിക്ക് നീ ഇവിടെ വെച്ച് തന്ന സ്നേഹം പോലും ഞാൻ  അവളോട് പറയാതെ ബാക്കിവെച്ച വിങ്ങലുകൾ മറക്കാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു.

ജന്മനാ അവളുടെ നാവു ഞാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു, അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് എല്ലാം ഞാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്, എന്നിട്ടും എന്റെ കള്ളിപ്പെണ്ണ് അത് മറച്ചു വെച്ചത് കണ്ടിലെ…..

മറച്ചു വെച്ചതാണോ എനിക്കറിയില്ല വിശാൽ.