മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാത്രികൾ

Author : Midhun

 
രാത്രി…മഞ്ഞ്…മഴ ഇതെല്ലം ഈ യാത്രയെ കൂടുതൽ സുഖകരമാക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കെ ആർ ടി സി പതിയെ വളഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും ചുരം കയറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. വാച്ചിലെ സമയം നോക്കി, 8 മണി കഴിഞ്ഞു, ഇത്ര നേരം കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന വല്യമ്മച്ചിയുടെ കഥകൾ എല്ലാം കേട്ടിരിക്കുമ്പോ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. വല്യമ്മച്ചി അവരുടെ മകളെ കാണാൻ ചെന്നിട്ട് തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിയാണ്. ഞാൻ എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ എനിക്ക് നുണപറയേണ്ടി വന്നു. അവർക്ക് അത് ചിലപ്പോ അംഗീകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ലെന്ന തോന്നൽ കൊണ്ട് തന്നെയാണ്.

മഴയുടെ ശബ്ദം കനക്കുന്നു, റോഡിലേക്ക് നോക്കുമ്പോ വണ്ടികൾ കുറവായി തുടങ്ങി. സീറ്റിൽ ഇപ്പൊ തനിച്ചാണ്, മാത്രമല്ല അടുത്തും അധികമാരും ഇല്ല.

മഴ ചാറ്റൽ നനയാതെ ഇരിക്കാൻ ഒന്നുടെ സീറ്റിന്റെ ഇങ്ങേയറ്റത് ഇരുന്നു. ഫോൺ ഇത്ര നേരം ബാഗിൽ ആരുന്നു, ആരേലും വിളിച്ചോ ന്നു പോലും നോക്കിയില്ല, ഞാൻ ഒന്ന് സ്ക്രീൻ തുറന്നപ്പോൾ. 

വാട്സാപ്പിൽ സർഗ്ഗയുടെ മെസ്സേജ്.

“മീര, എവിടെയെത്തി ?”

അയച്ചിട്ട് അധികനേരം ആയിട്ടില്ല.

“താമരശ്ശേരി….”

അവളുടെ വാട്സാപ്പ് ഡിപി ഞാൻ ഒന്നുടെ എടുത്തു നോക്കി.

മൊട്ടകുട്ടിയുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സെൽഫി.

ഞാൻ അത് കുറെ നേരം നോക്കിയിരുന്നു. മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കണ്ണ് സർഗയുടെ പോലെതന്നെയാണ്.

എപ്പോഴും നനവുള്ള കണ്ണുകൾ.

കഥകൾ പറയുന്ന കണ്ണുകൾ.

ഹെഡ്സെറ്റ് കണക്ട് ചെയ്തു എന്റെ പ്ലേലിസ്റ്റ് പാടിത്തുടങ്ങി.