ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 5 [Hope] 670

ആ മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു….

 

“… നിനക്കെന്നോടിപ്പോഴും പെണക്കമാണോടാ???…”

 

എന്റെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ചേച്ചിയത് ചോദിക്കുമ്പോഴും ഇതുവരെയില്ലാത്തൊരു സൗമ്യതയാ സ്വരത്തിനുണ്ടായിരുന്നു

മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ കണ്ണോക്കേ നിറയാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്നു….

!!!… ഞാനൊരുപാട് പേരെ സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടല്ലേ!!!

സ്വയം ചോദിച്ചു ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കൈയെന്റെ കൈക്കുള്ളിലാക്കി….

 

“…. ആം…. പിണക്കമായിരുന്നു…. എന്നാലിപ്പോഴില്ല ഓർമ്മയുണ്ടോ ചേച്ചി എന്റമ്മയാന്നു പറഞ്ഞത്???

അമ്മമാരെന്തു ചെയ്താലും മക്കള് ക്ഷമിക്കില്ലേ???….”

 

ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു നോക്കി പറഞ്ഞതും ചേച്ചിയെന്റെ നെറ്റിയിലും മുഖത്തുമായി കുറെ ഉമ്മ തന്നു പിന്നെയെന്നെ കുറെ നേരം ചേർത്ത് പിടിച്ചു….

ആ ചൂടിലങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോ കുറച്ചു കാലം മുൻപ് ഞാൻ മനപ്പൂർവം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പിനെയെനിക്കു തിരിച്ചു കിട്ടിയിരുന്നു…..

 

“… എന്നോട് ക്ഷമിക്കെടാ….

അയാളാങ്ങനെ പറയൂന്ന് ഞാനോർത്തില്ല….

നിന്നോടങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ഞാനായാളോട് മിണ്ടിയിട്ടുമില്ല….”

 

ചേച്ചി പറഞ്ഞതും ഞാൻ വീണ്ടുമൊന്നുകൂടി ചേച്ചിയോട് പറ്റി ചേർന്നിരുന്നു…..

 

“…. എന്താടാ മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നെ???…”

 

എന്റെ കണ്ണുനിറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു കണ്ട് ചേച്ചി ചോദിച്ചു ….

 

“…. അമ്മയെ ഓർമ വന്നു….”

 

ചേച്ചിയും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന മറുപടിയായതു കൊണ്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു പിന്നെ എന്നോടൊന്നും ചോദിച്ചില്ല…..

കുറെ നേരം ചേച്ചിയുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചിരുന്നു