ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 5 [Hope] 670

ഒരു നിമിഷം അമ്മയുടെ സ്വരമേന്റെ കാതുകളിൽ നിറഞ്ഞു…..

അവൾക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ എന്റെ മോൻ കൂടി അതിനുത്തരവാദിയാവില്ലേ…..

പക്ഷെ ഞാനാദ്യമായി അമ്മയുടെ വാക്കുകളെ അവഗണിച്ചു അവളെ മറക്കുവാൻ തീരുമാനിച്ചു…..

!!!…. ഇന്നൊരു ദിവസം സങ്കടപ്പെടണം കരയണം കുറ്റബോധം അനുഭവിക്കണം

പക്ഷെ നാളെ നാളെയെല്ലാം മറക്കണം…..!!!

പക്ഷെ അപ്പോഴും എന്തുകൊണ്ടാണ് അവളെ ഒഴിവാക്കുന്നതെന്ന എന്റെ മനസാക്ഷിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു…..

….തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോഴും അതിനുള്ള ഉത്തരം കൂടി കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ…..

വീട്ടിലെത്തി സോഫയിലേക്കിരിന്നപ്പോഴേക്കും ചേച്ചിയെനിക്കരികിലേക്ക് വന്നു തമ്മിൽ സംസാരിച്ചിട്ട് കുറച്ചധികം നാളുകളായത് കൊണ്ട് എനിക്കരികിലേക്ക് വരണോന്നോരു സംശയത്തോടെ പതിയെ പതിയെ ചുവടു വെച്ചായിരുന്നു ആ വരവ്…..

എന്തു കൊണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ ചേച്ചിയെ ശത്രുവായിട്ട് കണ്ടത്

ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാതെയാപാവം എത്രയോ തവണയെന്നോടു മാപ്പ് പറഞ്ഞിരുന്നു….

ചേച്ചിയെ കണ്ടതും എന്റെ മനസാക്ഷി എന്നോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു…..

!!! എന്നെ അനാഥനെന്നു വിളിച്ചത് കൊണ്ട്….!!!

അടുത്ത നിമിഷം എന്റെ ഉത്തരവും എത്തി….

പക്ഷെ നിന്നെ അങ്ങനെ വിളിച്ചത് ചേച്ചി അല്ലല്ലോ വേറെ ആരോ അല്ലെ….

!!! അതെ പക്ഷെ ചേച്ചി അന്നേരം പ്രതികരിച്ചില്ലല്ലോ…!!!

നിന്നോട് എത്ര തവണ മാപ്പിരന്നു ആ പാവം

ഇനി ചേച്ചി ചെയ്തത് തെറ്റായിരുന്നെങ്കിൽ നീ ഇപ്പൊ ചെയ്യുന്നതും തെറ്റു തന്നെയല്ലേ…..

എന്റെ മനസാക്ഷി വീണ്ടുമെന്നോട് ചോദിച്ചു

തിരിച്ചു പറയുവാൻ എപ്പോഴത്തെയും പോലെ ഉത്തരമില്ലാതെ ഞാനിരുന്നു….

കുറച്ചു നേരമെന്നെ നോക്കി നിന്നൊരു നൂറുരൂപയന്റെ കൈയിലേക്ക് വിഷു കൈനീട്ടമായി വെച്ചു തിരക്കിട്ടു തിരിച്ചു പോവാനൊരുങ്ങിയതും

ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു

എനിക്കരികിലേക്കിരുത്തി