ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 5 [Hope] 670

“…. ഒന്നു വായോ കുഞ്ഞൂ നമുക്കാ പാലത്തിലൊക്കെ പോയിരുന്നോർമ്മകൾ അയവിറക്കിയിട്ടു വരാം….”

കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു വിളിച്ചതും മടിച്ചാണെങ്കിലും അവളും കൂടെ പോന്നു….

ഉമ്മറത്ത് അമ്മായിരുന്നെന്തോ വായിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അമ്മയോടിപ്പോ വരാമെന്നും പറഞ്ഞിറങ്ങി ഞങ്ങളാ ചെറിയ കോൺക്രീറ്റ് പാലത്തിൽ വന്നിരുന്നു….

“…. കുഞ്ഞൂ നിനക്കിപ്പോഴും അമ്മയോടു മിണ്ടാനെന്തെങ്കിലും പ്രശ്നോണ്ടോ???…”

“… ചെറുതായിട്ട് എന്താ ചോദിച്ചേ….”

“… അല്ല നമ്മളിങ്ങോട്ടിറങ്ങി പോന്നപ്പോ നീ അമ്മയോടോന്നും മിണ്ടാതെ ഇറങ്ങിയ കൊണ്ട്….. വീട്ടിലാരുന്നപ്പോ നീ എവിടെ പോയാലും സൗമ്യമ്മയോടു പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ പോകാറുള്ളു….”

“… ആഒരടുപ്പം എനിക്കിവിടെ വന്നപ്പോ കിട്ടുന്നില്ല…. ചെലപ്പോ രണ്ടിടത്തു നിന്നും കിട്ടിയത് രണ്ട് വ്യത്യസ്ത്ഥ അനുഭവങ്ങളായതു കൊണ്ടായിരിക്കും….

ആ അത് വിട് നമുക്ക് വേറെന്തെലും പറഞ്ഞിരിക്കാം….”

എന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരിയിരുന്ന് മുഖമെന്റെ നേരെ വെച്ചു കൊഞ്ചുന്ന ഭാവത്തിൽ അവള് പറഞ്ഞപ്പോ പിന്നെയൊന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല പകരം അവളെയെന്നിൽ നിന്നും അടർത്തിമാറ്റി നേരെയിരുത്തി അവളുടെ മടിയിലേക്ക് കിടന്നു…..

വയലിനെ തഴുകി കടന്നു പോകുന്ന കാറ്റുമേറ്റെന്റെ പെണ്ണിന്റെ മടിയിൽ കിടന്നാവീടിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചിരിക്കുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സ് രണ്ടു വർഷം പിന്നിലുള്ള ഓർമകളിലൂടെ സഞ്ചാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു,

അവളെതിരക്കിയാ വീട്ടിലേക്കു ചെന്നയാ ദിവസത്തിലുണ്ടായ

സങ്കടത്തിലൂടെയും സന്തോഷത്തിലൂടെയുമൊരു റോളർകോസ്റ്റർ റൈഡിലെന്ന പോലെ…..