പതിമൂന്നാം 👹 തീയാട്ട് [ Sajith ] 1408

“”ദേ ചായ കുടിക്കാൻ വിളിക്ക്ണു…””,

വീണ്ടും ആദ്യം കേട്ട അതേ ഇമ്പമാർന്ന ശബ്ദം. പെട്ടന്ന് കേട്ടത് കൊണ്ട് കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. വന്നത് റോജയായിരുന്നു.

“”ഓഹ് നീ ആയിരുന്നോ…””,””പേടിപ്പിച്ച് കളഞ്ഞല്ലോ പാറൂ…””,

കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഒരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിലാണത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും റോജയുടെ ഉള്ളിലൊരായിരം മത്താപ്പ് കത്തി. ഇഷ്ടമുള്ളവര് മാത്രമേ തന്നെ പാറു എന്ന് വിളിക്കൊള്ളെന്ന് നേരത്തേ കൂടി പറഞ്ഞൊള്ളു. കുഞ്ഞൂട്ടൻ അത് മനസിലാക്കി മനപൂർവ്വം തന്നെ അങ്ങനെ വിളിച്ചതായിരിക്കൊള്ളെന്ന് റോജ തറപ്പിച്ചു.

“”പാറു പൊയ്ക്കോളൂ ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷായി വരാം..””,

അധിക നേരം റോജയെ അവിടെ നിർത്തി ദഹിപ്പിക്കാതെ കുഞ്ഞൂട്ടൻ പറഞ്ഞ് വിട്ടു. സധാ സമയവും ചിരി ഫിറ്റ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് നടക്കുന്ന പാറു തലയാട്ടി മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി.

കുഞ്ഞൂട്ടന് മുറി കിട്ടിയ അതേ നിരയിൽ തന്നെ അപ്പുവും ഒരു മുറി കൈക്കലാക്കിയിരുന്നു. വന്നപാടെ ബാഗും മറ്റുമെടുത്ത് അലമാരിയിൽ വെച്ച് ഒന്ന് കയറി കുളിച്ചു. വസ്ത്രമെല്ലാം മാറി കുഞ്ഞൂട്ടനെ വിളിക്കാനായി മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ അപ്പൂനെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി തുള്ളിചാടി വന്ന റോജ ഇടിച്ചിട്ടു. രണ്ട് പേരും മറിഞ്ഞു വീണു. അപ്പഴും റോജയുടെ മുഖത്തെ ആഹ് ചിരി മായ്ഞ്ഞിട്ടില്ല.

“”എവടെ നോക്കിയാ പാറൂ നടക്ക്ണെ..””,””മനുഷൻ്റെ നടുവൊടിഞ്ഞൂന്നാ തോന്നെണെ..”””

റോജ വേഗം ചാടി എഴുന്നേറ്റു. എന്നിട്ട് അപ്പൂനെ കൂടെ പിടിച്ച് പൊക്കി.

“”കനക അപ്പച്ചി പറഞ്ഞപ്പൊ ഞാൻ ചായ കുടിക്കാൻ വിളിക്കാൻ വന്നതാ…””,””സോറി പെട്ടന്ന് കണ്ടില്ല…””,

സംസാരത്തിനിടയ്ക്കുള്ള അവളുടെ തിരിഞ്ഞ് നോട്ടത്തിൽ നിന്നേ അപ്പൂന് കാര്യം മനസിലായി. കുഞ്ഞൂട്ടനെ കണ്ട് വര്ണ വഴി ബോധമില്ലാണ്ട് പറ്റിയതാണെന്ന്..

“”സാരില്ല…””,

അപ്പു അവളെ വിട്ട് കുഞ്ഞൂട്ടനെ വിളിക്കാനായി പോയി. റോജ നേരെ അടുക്കളയിലേക്കും.

“”ചേച്ചീ ചായ കുടിക്കാൻ വാ…””,””ഏട്ടനേം കൂടി കൂട്ടികോട്ടോ..””,

“”ആഹ് ശരി…””,

“”അവൾടെ ഒരു ചേട്ടൻ…””,””വന്ന് കയറിയപ്പഴേ കോമ്പറ്റീഷൻ ആണല്ലോ ദേവീ…””,””എൻ്റെ ചെക്കന് മനസൊന്നും മാറാണ്ടിരുന്നാ മതിയേന്നു..””,””അവനെ എനിക്ക് തന്നെ തരില്ലേ..””,

ഒരു കനിവിനായി അപ്പു ദേവിയെ കൂട്ടുപിടിച്ചു.

കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഫ്രഷാവാൻ കയറിയിരുന്നു. അവൻ ഇറങ്ങുന്നത് വരെ അപ്പു മുറിയിൽ തന്നെ കാത്തിരുന്നു. അവള് ആഹ് മുറി ആകമാനമൊന്ന് വീക്ഷിച്ചു. ടേബിളിന് തൊട്ടു മുകളിലായി എം എൻ റോയിയുടെ ഒരു ഫ്രെയിം ചെയ്തു വച്ചിരുന്ന ഫോട്ടോ കണ്ടു. അവളെഴുന്നേറ്റ് മുറിയാകെ ഒന്ന് പരതി നടന്നു. മേശയുടെ വലിപ്പെല്ലാം പൂട്ടി ഭദ്രമാക്കിയാണ് വെച്ചിരുന്നത്.