ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് കണ്ണ് പായിച്ച കണിയാര് അപ്രതീക്ഷിതമായാണ് പരിചിതമായൊരു മുഖം കണ്ടത്. മുൻപെങ്ങോ കണ്ടു മറന്ന ഒരു മുഖം. അദ്ദേഹം ഗോവിന്ദനെ വിളിച്ചു.
“”ആഹ് ഇരിക്കുന്ന കുട്ടിയെ എവിടെയോ കണ്ട് മറന്നത് പോലെയുണ്ട് ഗോവിന്ദാ…””,
“”ആരെയാ കണിയാരെ…””,
“”അതാ അവിടെ….””,
കണിയാര് കൈ ചൂണ്ടിയിടത്തേക്ക് ഗോവിന്ദൻ കണ്ണു പായിച്ചു. അദ്ദേഹം ചോദിച്ചത് കുഞ്ഞൂട്ടനെ കുഞ്ഞൂട്ടനെ കുറിച്ചാണ്.
“”ഒരു ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ആദ്യമായി കണിയാര് ഇവിടെ ചടങ്ങുകൾ ഗണിച്ചു പറയാനായി വന്നത് ഓർക്കുന്നുണ്ടോ…””,””അന്നൊരാള് ഇവിടെ ആട്ടക്കളരിയിൽ കയറി പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയത് ഓർമ്മയുണ്ടോ…””,
ആഹ് വൃദ്ധന് ഇരുപതു വർഷം പുറകോണ്ട് ചിന്തിക്കുക എന്നത് അൽപം ദുഷ്കരമായിരുന്നു. എന്നാലും അയാളൊന്ന് ആലോചിച്ചു.
“”അന്ന് അയാള് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയത് മോനെ എഴുത്തിനിരുത്താൻ സമ്മതിക്കാഞ്ഞതിലായിരുന്നു…””,
അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആശ്ചര്യം നിറഞ്ഞു.
“”ഉവ്വ് എനിക്ക് ചെറിയ ഒരോർമ്മയുണ്ട്…””,””ദേവെനെന്നോ മറ്റോ ആയിരുന്നില്ലേ അയാളുടെ പേര്…””,
“”ഉവ്വ് കണിയാരെ…””,””എൻ്റെ സഹോദരൻ ആണ് ദേവൻ…””,””ആഹ് ഇരിക്കുന്നത് അവൻ്റെ മകനാണ്…””,””അനന്തൻ..””,
കഞിയാർക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. അന്നത്തെ ദിവസം കൈകുഞ്ഞൂമായി വന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഇവിടെ വെച്ച് കാര്വക്കാരും സംഘാടകരും അപമാനിച്ച് ഇറക്കിവിട്ടത് അയാൾ ഓർത്തെടുത്തു. അത് കഴിഞ്ഞ് ഒരു പത്തു നിമിഷം കഴിഞ്ഞതും ഒരു യുവാവ് ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് കയറി വന്നതും അപമാനിച്ച സംഘാകടരിൽ ചിലരെ പിടിച്ച് ക്ഷേത്രത്തിന് വെളിയിലിറക്കി തല്ലിചതച്ചതും അയാൾക്ക് ചെറിയ ഓർമ്മയുണ്ട്.
അവിടെ ഇരിക്കുന്നത് ദേവൻ്റെ മകനാണെന്ന് അറിഞ്ഞതും അയാളൊന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു. പക്ഷെ ദേവൻ്റെ സ്വഭാവങ്ങളൊന്നും അവനിലയാൾ കണ്ടില്ല. ഈ കുട്ടി സധാ സമയവും ചിരിയോടു കൂടിയാണ് ഇരിക്കുന്നത്.
കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് സ്രാവണോടൊപ്പം വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഗോവിന്ദൻ മാമ ഇരുന്ന് കഴിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. കൂടെ ഒരു വൃദ്ധനും ഇരിക്കുന്നു. അയാൾ കുഞ്ഞൂട്ടനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായവന് മനസിലായി. അയാളുടെ മുഖത്തെ വല്ലാത്തൊരു തീഷ്ണത താങ്ങാൻ കുഞ്ഞൂട്ടനായില്ല. അവൻ അയാൾക്കായി ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ച് വേഗം വെളിയിലിറങ്ങി.
വൈകിട്ടു വരെ സ്രാവണോടൊപ്പം ചുറ്റി നടപ്പായിരുന്നു കുഞ്ഞൂട്ടന് പണി. ദീപാരാധനയ്ക്ക് മുൻപ് അവർ തറവാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. ഇനി ഒന്ന് കുളിച്ച് പൂരത്തിൻ്റെ സമാപന ചടങ്ങുകളിൽ പങ്കെടുക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്.
കുളിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങിയ കുഞ്ഞൂട്ടൻ അപ്പുവിൻ്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് ഒരു ചായ വാങ്ങി കുടിച്ചു. ക്ഷേത്രത്തിലേക്കാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അപ്പുവിനും കൂടെ പോരണമെന്നായി. ദേവീ എഴുന്നെള്ളത്ത് ഒരു ഏഴ് മണിയോടെ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തിചേരും. ശേഷം ക്ഷേത്ര മുറ്റത്ത് തീയാട്ടവും അയ്യനാട്ടവും നടത്തും അത് കഴിഞ്ഞാൽ ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ കോംപോണ്ടിൽ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ സ്റ്റേജിൽ കലാകാരന്മാരുടെ ഗാനമേളയും കഥാപ്രസംഗങ്ങളും നടത്തും. പിന്നെ കുട്ടികളുടെ നൃത്ത പരിപാടികളും ബാലെയും. ഇതെല്ലാം കാണാൻ അപ്പുവിന് നല്ല ആഗ്രഹമുണ്ട്. തറവാട്ടിലുള്ളവരുടെ കൂടെ പോയാൽ ദൂരെ നിന്നേ ഇതെല്ലാം കാണാനൊക്കു. കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ ഒപ്പമാണങ്കിൽ അടുത്തു നിന്ന് കാണാം. ആനയെ തൊടണമെന്നുണ്ട് കുഞ്ഞൂട്ടൻ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ ഭയപ്പെടാതെ തൊട്ട് നോക്കാം. ഇതെല്ലാം മനസിൽ കണ്ടു കൊണ്ടാണ് അപ്പു കുഞ്ഞൂട്ടനൊപ്പം പോവാൻ വാശിപിടിക്കുന്നത്.
Paruttye othiri ishttam ayi ❤️