നിഴലായ് അരികെ -7 [ചെമ്പരത്തി] 328

 

“ശരിയാ പ്രകാശേ……. അവർക്കു രണ്ടുപേർക്കും ഇല്ലാത്ത ആഗ്രഹം ആയിപ്പോയി നമ്മുടെ…… ഇനി അവരുടെ താല്പര്യം നോക്കാം അതല്ലാതെ എന്ത്….. ”

 

“ങ്ങും……” അച്ഛൻ ഒന്നും മൂളി.

 

“ടോ അവനു ആ കൊച്ചിനെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ അതങ്ങു ആലോചിക്കാം… അവന്റെ അടുത്തൂന്നു നമ്പർ മേടിച്ചിട്ട് ആ കൊച്ചിന്റെ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു സംസാരിക്കാം നമുക്ക് ”

 

“അതാണ് നടക്കാൻ യോഗമെങ്കിൽ അങ്ങനെ തന്നെ നടക്കട്ടെ…. നമ്മുടെ ആഗ്രഹമല്ലല്ലോ… അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങളും അവരുടെ ജീവിതവും അല്ലെ….അവരുടെ ഇഷ്ടം അങ്ങിനെങ്കിൽ അങ്ങനെ. പണ്ടത്തെ കാലം ഒന്നും അല്ലല്ലോ നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ….” പ്രകാശ് ഒന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു.

 

 

**********

 

റോബിൻ തിരിച്ചു പോയി.ഒരാഴ്ച വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഇല്ലാതെ കടന്നു പോയി. നന്ദന്റെയും, ആര്യയുടെയും ഇടയിലെ ശീതസമരം ഒട്ടും കുറയാതെ തന്നെ മുൻപോട്ട് പോയി..

നന്ദൻ പല പ്രാവശ്യം മിണ്ടാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ആര്യ ചെവികൊടുത്തില്ല.

 

രണ്ടു വീടുകളിലും എല്ലാവർക്കും വിഷമമായിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.. കാരണം ഇന്നേവരെ ഒന്നോ രണ്ടോ  ദിവസത്തിൽ അധികം അവർ പിണങ്ങിയിരുന്നിട്ടില്ല.

 

*********

 

അവൾ വീണ്ടും കോളേജിൽ പോകാൻ തുടങ്ങി.

പപ്പാ കൊണ്ടുവിടാം എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ അത് വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു ബസിലായി യാത്ര.

വെള്ളിയാഴ്ച ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു കുട്ടികൾ ഏറെക്കുറെ  പോയിരുന്നു. ആര്യ തന്റെ ബുക്സ്  എടുത്തു പതിയെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.കാലം തെറ്റി പൂമൊട്ടുകൾ വിരിഞ്ഞു  തുടങ്ങുന്ന ഗുൽമോഹറുകൾക്കു  കീഴിലൂടെ അവൾ പതിയെ  ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നീങ്ങി…… കുറച്ചു ദൂരെയായി സ്റ്റാർട്ട്‌ ആയ ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ നടപ്പിന്റെ വേഗത കൂട്ടി  എങ്കിലും ബസ്റ്റോപ്പിൽ എത്തുന്നതിനു മുൻപേ തന്നെ നന്ദന്റെ വണ്ടി ആര്യയ്ക്ക് കുറുകെ നിന്നു.

 

“അമ്മൂ നീ വണ്ടിൽ കേറൂ…”

 

“ഞാൻ ഇല്ല…. ഞാൻ ബസ്സിന്‌ വന്നോളാം..”