നിഴലായ് അരികെ -10 [ചെമ്പരത്തി] 359

അവൻ തിരിഞ്ഞു ആര്യയോട് ചോദിച്ചു….

അവൾ പതിയെ മുകളിലെ നന്ദന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി…

“മ്മ്മ്…… വാ…. ”

 

നന്ദൻ അവളുടെ ബാഗ് സോഫയിലേക്ക് വച്ചിട്ട് അവളെയും കൂട്ടി മുകളിലേക്കു നടന്നു….

 

“നിനക്ക് കാപ്പി വേണോ അമ്മൂസെ??… ”

 

“വേണ്ട നന്ദാ…… എനിക്കൊന്നു ഉറങ്ങണം…. ”

 

“മ്മ്മ്…… നീ ഉറങ്ങിക്കോ….. ”

 

നന്ദൻ ബെഡിലേക്കു വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പതിയെ സോഫയിലേക്ക് കിടന്നു…

 

ഒന്ന് മയങ്ങിയ നന്ദൻ ആര്യയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള തേങ്ങൽ കേട്ട് കണ്ണുതുറന്നു…

 

കയ്യെത്തിച്ചു ലൈറ്റ് ഓൺ ആക്കിയിട്ട്  അവൻ ചരുണ്ടുകൂടിക്കിടന്നു കരയുന്ന ആര്യക്കരികിൽ ചെന്നിരുന്നു….

 

“അമ്മൂ……. ”

 

അവൾ പെട്ടന്ന് അവന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു തല ഉയർത്തി കൈത്തണ്ടയിലേക്കു വച്ചു……

അവളുടെ മിഴികളിൽ നിന്നോഴുകിയ ജലകണങ്ങൾ നന്ദന്റെ കൈത്തലത്തെ ഇടയ്ക്കക്കിടെ പൊള്ളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…

ശിശിരത്തിലെ കുളിരേറ്റന്നപോൽ അവൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 

“നന്ദേട്ടാ…….. എനിക്കെന്തോ പേടിയാകുന്നു…..ഞാൻ ഉറങ്ങും വരെ  ഇവിടുന്നു പോകല്ലേ…..ഇവിടിരിക്ക്….പ്ലീസ്…. ”

 

“ഇല്ല അമ്മൂസെ…….. നീ ഉറങ്ങിക്കോ ഞാൻ ഇവിടുണ്ട്….. ”

 

ആര്യ ഉറങ്ങും വരെ നന്ദൻ അതുപോലെ തന്നെ ഇരുന്നു….അവന്റെ വലംകൈ വാത്സല്യത്തോടെ,മൃദുവായി അവളുടെ മുടിയിഴകളെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ ചാലുകൾ പതിയെയവൻ തുടച്ചു മാറ്റി……ഉറങ്ങിയെന്നു തോന്നിയപ്പോൾ പതിയെ കൈ വലിച്ചെടുക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും, ആ കൈ വിടാൻ മനസ്സില്ലാതെന്നവണ്ണം പിടി മുറുക്കിക്കൊണ്ട് ഒരു ചെറുചിണുക്കത്തോടെ അവന്റെ കൈമടക്കിലേക്കവൾ മുഖം പൂഴ്ത്തി…….കുറെ നേരം കൂടി അങ്ങനെ അനങ്ങാതെ ഇരുന്നതിന് ശേഷം, നല്ല ഉറക്കത്തിലായി എന്ന് മനസിലാക്കിയ നന്ദൻ കൈ പതിയെ വലിച്ചെടുത്തു….. അവന്റെ കൈ പതിയെ മരവിക്കാൻ