നിഴലായ് അരികെ -10 [ചെമ്പരത്തി] 360

ആര്യയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു വരുന്ന നന്ദനെ കണ്ട പ്രിയ മുഖം വെട്ടിതിരിച്ചു  കലിതുള്ളി, കാറിൽ പോയിരുന്നു…. പുറകെ അവളുടെ അച്ഛനും…..

 

അവരെയും കൊണ്ട് വണ്ടി പുറത്തേക്കു പോകുന്നത് നോക്കി ഒരു നിമിഷം നിന്ന ശേഷം നന്ദൻ ബൈക്കിൽ കയറി.

ആര്യയുടെ ബാഗ് എടുത്തു നന്ദൻ വണ്ടിയുടെ ടാങ്കിൽ വച്ചു… നന്ദന്റെ പുറകിൽ ആര്യ കയറി..

 

അവൾ ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും നന്ദനെ ഇറുക്കി  ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു പുറത്തു മുഖം അമർത്തി…..

 

അവരെയും കൊണ്ട് വണ്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി…

കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോഴേക്കും തന്റെ പുറത്തു ചൂടുള്ളൊരു നനവ് തന്റെ പുറത്തു പടരുന്നത് നന്ദൻ അറിഞ്ഞു അവൻ വേഗം വണ്ടി സൈഡിൽ ഒതുക്കി….

 

“അമ്മൂ…… ”

 

“നമുക്ക് പോകാം നന്ദൂട്ടാ….. ”

അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു…

 

“അമ്മൂസെ…. ഡീ…. ”

നന്ദൻ അവളുടെ പിടി വിടുവിച്ചു തിരിയാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ കൈകൾ കൂടുതൽ ശക്തിയിൽ നന്ദനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു….

 

“നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം…”

അവളിൽ നിന്നും തേങ്ങലിന്റെ ഒരു ചീള് പുറത്തേക്കെത്തിയതും നന്ദൻ പിന്നൊന്നും പറയാതെ  വണ്ടി  മുന്നോട്ടെടുത്തു….

 

ആര്യയുടെ വീടിന്റെ ഗേറ്റിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും അവൾ നന്ദനെ അള്ളിപ്പറിച്ചു…

 

“അങ്ങോട്ടല്ല…..അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക്…. ”

 

നന്ദൻ  വണ്ടി തൻെറ വീട്ടിലെ പോർച്ചിൽ കയറ്റി…..

 

“അമ്മൂ…..കണ്ണ് തുടക്ക്….. അമ്മയെ വെറുതെ പേടിപ്പിക്കേണ്ട…. ”

അവൾ കണ്ണുകൾ അമർത്തിത്തുടച്ചിട്ടു നന്ദനെ ഒരു തളർന്ന നോട്ടം നോക്കി….

 

ബെല്ലടിച്ചു ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും വസുന്ധരാമ്മ വന്നു ഡോർ തുറന്നു…

 

ആര്യയുടെ തളർന്ന മുഖം കണ്ട അവർ പരിഭ്രമത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തെത്തി…….

 

“എന്താ  മോളെ…?? എന്ത് പറ്റി നിനക്ക്….??

 

“അവൾക്കെന്തു പറ്റാൻ…….??

ഇത്രയും ദൂരം യാത്ര ചെയ്തു വന്നതിന്റെ ക്ഷീണം ആണ്…. അമ്മ വെറുതെ പറഞ്ഞിട്ട് ഓരോന്നുണ്ടാക്കണ്ട…… അമ്മൂ നീ എവിടെയാ…..?? ”