ദി ഡാർക്ക് ഹവർ 11 {Rambo} 1715

“”എടാ ആന്റണി…
നിനക്കെവിടുന്നാട ഇത്രേം കിളുന്തുങ്ങളെ കിട്ടുന്നെ….
ഹെന്റമ്മേ…എന്റെയൊക്കെ ജീവൻപോയാലും ഇതുങ്ങൾക്കൊന്നും ഒന്നുമാവാറില്ലെടോ…!!!””
കൂട്ടുകാരിലൊരുത്തൻ തന്റെയുള്ളിലുള്ളത് ആന്റണിയോടായി പറഞ്ഞു…

“”എന്റെ പൊന്നെടാവെ…
നിന്റെയൊക്കെ കാലം കഴിഞ്ഞെടോ…
അല്ലെങ്കിൽ ആർക്കേലുമൊക്കെ ഇവരെ ആസ്വദിച്ച് മതിയാവുമോ…???””
ആന്റണി അയാളോടായി പറഞ്ഞുതുടങ്ങി

“”രണ്ടെണ്ണമടിച്ചാലും പകലന്തിയോളം ഇവരോടൊപ്പം കെട്ടിമറിഞ്ഞാലും.. ദേ ഇവൻ ഉശിരോടെത്തന്നെ നിൽകുമെട…””
ആന്റണി മുണ്ടിനുമുകളിലൂടെ തന്റെ ആണത്തത്തിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“”ഹെന്റെ ഇച്ഛായ…
ഇവനെക്കൊണ്ടൊന്നും നടക്കുകേലന്നെ…അല്ലെങ്കില് ഇവന്റെ കേട്ട്യോൾ ഇവനെയുമിട്ടേച്ച് ഡ്രൈവറോടൊപ്പം പോകുമായിരുന്നോ..??””
കൂട്ടത്തിലെ രണ്ടാമൻ ആദ്യത്തവനെ കളിയാക്കൊണ്ടുപറഞ്ഞു…

“”ടാ..ടാ…
മതിയെടാ നാറികളെ…
നല്ലോരുദിവസമായിട്ട് മനുഷ്യനെ മടുപ്പിക്കാൻ ഓരോന്നായിട്ട് വന്നോളും..””
ആദ്യത്തെയാൾ ഗ്ലാസ്സിലെ മദ്യം ആഞ്ഞുകുടിച്ചശേഷം അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഒരുത്തിയെയും കൊണ്ട് നടക്കാനാരംഭിച്ചു…

“”എടാ നീ പോകുവാണോ…
കുറച്ചൂടെ ഇരി…””
അയാളുടെ പോക്ക്കണ്ട് മൂന്നാമൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു…

“”ഇല്ലെടാ…
ഇന്നിവളെ ഗർഭിണിയാക്കിയിട്ടേ ഞാനങ്ങു…”‘
റൂമിലേക്കുള്ള നടത്തത്തിനിടയിൽ പിന്നോട്ടുപോലും നോക്കാതെ അയാൾ പറഞ്ഞുതീർത്തു..