തിയോസ് അമൻ 1 (The beginning) [NVP] 207

“അതിനെ കുറിച്ച് ഞാൻ ആലോചിച്ചട്ടില്ല രാഘവാ…..”

 

“എന്നാൽ ഞാൻ പറയട്ടെ……..”

 

ഒന്ന് നോക്കിയതിനു ശേഷം വീരഭദ്രൻ സമ്മതം മൂളി.

 

“നമുക്ക് നാളെ തന്നെ നടത്താം….”

 

“നാളെയോ…..”

 

ഒരു അതിശയോക്തിയോടെ ആണ് രേഖഗവാൻ അത് ചോദിച്ചത്. കാരണം കല്യാണത്ത കുറിച് ആലോചിച്ചെങ്കിലും പെട്ടന്ന് നടത്തുന്നതിനെ കുറിച്ച് ഒന്നും ആലോചിച്ചിരുന്നില്ല.

 

“അതേ അളിയാ നാളെത്തന്നെ വേണം…… അതിനു കാരണം ഉണ്ട് ഇനിയും വൈകിയാൽ ഇപ്പൊ സമ്മതിച്ചവർക്ക് അതിൽ മാറ്റം ഉണ്ടാകാം.അത് അല്ലാതെ അച്ഛൻ അറിയാതെ നമ്മൾക്ക് ഇത് നടത്താൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും അറിഞ്ഞാൽ അറിയാമല്ലോ പിന്നെ ഒന്നും നടക്കില്ല, അളിയൻ അതൊന്നു ഓർത്തോ….”

 

“നീ പറയുന്നതിലും കാര്യം ഉണ്ട് പക്ഷെ അവനോടു പറയണ്ടേ ജീവൻ പോകുന്ന കാര്യം അറിഞ്ഞാൽ അവൻ നിന്നു തരുമോ…….”

 

“അളിയൻ അതോർത്തു പേടിക്കണ്ട. ഞാൻ അവനോടു എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു ശരി ആക്കാം. എന്തായാലും ഈ ദോഷത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞാൽ ശരി ആകില്ല. ഞാൻ ഇന്ന് തന്നെ അവനോടു എന്തായാലും സംസാരിക്കാം അളിയൻ നാളത്തേക്കുള്ള കാര്യം നോക്കിക്കോ.”

 

അതും പറഞ്ഞു രാഘവൻ തിരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും വീരഭദ്രൻ എന്തോ അയാളെ ചിന്തയിലാഴ്ത്തി………..

രാഘവൻ നേരെ പോയത് മനുവിന്റെ അടുത്തേക്കാണ്. മനുവിനെ കണ്ടു സമ്മതിപ്പിക്കുക എന്നാ ഒറ്റ ലക്ഷ്യത്തിൽ.

 

സന്ധ്യ സമയം അതിക്രമിച്ചട്ടുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ.മനു പണി കഴിഞ്ഞു കുളിച്ചു വസ്ത്രം മാറി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് രാഘവനെ മനു കണ്ടുത് ഉടനെ തന്നെ ഭയ ഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ നിലത്തു നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ബഹുമാനിച്ചു.മനുവിനെ കണ്ടതും രാഘവന്റെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. അത് മനുവിന് ആശ്ചര്യവും പരിഭ്രമവും വരുത്തി……. കാരണം ഇന്ന് വരെ മനുവിനെ കാണുന്നത് എന്തോ വൃത്തികെട്ട വസ്തു കണ്ടപോലെ ആയിരുന്നു രാഘവനു ഒരിക്കലും ഒന്ന് ചിരിക്കപോലും ചെയ്യില്ല കാണുമ്പോഴൊക്കെ വഴക്ക് പറച്ചിലും ആ ആൾ ആണ് ഇപ്പോൾ തന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചത്.

 

“മനു എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്ന് തനിച്ചു സംസാരിക്കൻ ഉണ്ട് ഒന്ന് മാറി നിന്നാലോ ”

 

രാഘവന്റെ ഈ വിനയം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനുവിന് മനസ്സിലായി അത് എന്തോ തന്നെ കൊണ്ട് സാധിപ്പിക്കാൻ ആണെന്ന് അത് അവനു പേടി കൂട്ടുക ആണ് ചെയ്തത്.