ഡെറിക് എബ്രഹാം 10 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 220

അപ്പോഴെങ്കിലും നിനക്ക് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്നൂടായിരുന്നോ…? ”

“അതായിരുന്നു എന്റെ പ്ലാൻ… അപ്പോഴേക്കും എനിക്കൊരു പണി കിട്ടി…
നിങ്ങൾ വീട്ടിൽ കയറിയതിന് ശേഷം,കൂടെയുണ്ടായ ആള് പോയിട്ട് മെല്ലെ നിന്റെയടുത്തേക്ക് വരാമെന്നു വിചാരിച്ചു കാത്തു നിന്നതാ.. അയാൾ ഇറങ്ങിയതും , പെട്ടെന്ന് അവിടെയുള്ള ലൈറ്റ് ഒക്കെ ഓഫായി…. പിന്നെ അവിടെ ഭയങ്കര ഇരുട്ടായിരുന്നു…. ഒറ്റക്ക് അവിടേക്ക് വരാൻ വല്ലാത്ത പേടി… രണ്ടും കല്പിച്ചു ഗേറ്റ് തുറന്നപ്പോഴേക്കും രണ്ട് യമണ്ടൻ പട്ടികൾ കുരച്ചും കൊണ്ട് ചാടി വന്നു…. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ജീവനും കൊണ്ടോടി.. ആ ഓട്ടം നിന്നത് ലോഡ്ജിന്റെ മുന്നിൽ…. വേറെ വഴിയില്ലാഞ്ഞിട്ട് അവിടേക്ക് കയറി…അപ്പോഴാണ് അതൊരു മലയാളി നടത്തുന്ന ലോഡ്ജായിരുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലായത്..രണ്ടും കല്പിച്ചും കൊണ്ട് ഞാനവിടെ റൂമെടുത്തു…. വിറച്ചു വിറച്ചാണ് ഓരോ നിമിഷവും കഴിച്ചു കൂട്ടിയത്…. എന്നാലുമൊരു ധൈര്യം , എന്റെ സുരക്ഷാകവചം തൊട്ടപ്പുറത്ത് തന്നെയുണ്ടല്ലോ എന്നായിരുന്നു…”

“ആഹാ… അടിപൊളി….
വല്ല മാസികയിലും വരുന്ന കഥ പോലെയൊക്കെയുണ്ട്…
അല്ലെടീ പെണ്ണേ…. അത്ര സമയവും നീ ഞങ്ങളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു…എന്നിട്ടും ഞാൻ നിന്നെ തീരെ കണ്ടില്ലല്ലോ…. ദൂരെ നിന്ന് കണ്ടാൽ പോലും എനിക്ക് നിന്നെ മനസ്സിലാവേണ്ടതാണല്ലോ….”

” പർദ്ദയും നിഖാബും അണിഞ്ഞാൽ എന്നെയെങ്ങനെ മനസ്സിലാവും….?
അത് മാത്രമല്ല..നിനക്ക് മനസ്സിലാക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ നടത്തത്തിന്റെ സ്റ്റൈൽ തന്നെ മാറ്റിയിരുന്നു മോനേ ”

“ആഹാ.. അതെവിടുന്ന് വന്നു പർദ്ദ ? ”

“ട്രെയിൻ ഒരു സ്റ്റേഷനിൽ നിർത്തിയപ്പോൾ അവിടെയടുത്ത് കണ്ട കടയിൽ നിന്നും വാങ്ങി ”

” എല്ലാം കറക്റ്റ് പ്ലാനിങ്ങിലാണല്ലോ മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോയത്…അപ്പോൾ മാഡം ആളൊരു ഭയങ്കരി തന്നെയാണല്ലേ… ”

“നിനക്കും തോന്നി… അല്ലേടാ…