ഡെറിക് എബ്രഹാം 10 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 220

“ഇതും കൂടിയേ ചോദിക്കൂ… പിന്നെ മിണ്ടാതിരുന്നോളാം…മനസ്സിൽ വെച്ചു നിൽക്കാനാവാത്തത് കൊണ്ടാ”

“എന്നാൽ വേഗം ചോദിച്ചു തീർക്ക് ”

“എന്നെ ആ തടിമാടൻ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ നീയെന്താണ് ആ വെയ്റ്റർ ചെക്കനോട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായത്… സാഹചര്യവുമായി തീരെ യോജിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… അതാണ് ഞാൻ അതിശയപ്പെട്ടു നിന്നത് ”

“ഹാ…അതോ…അത് ഓർഡർ ചെയ്ത കോഫി പെട്ടെന്ന് കൊണ്ട് തരാൻ പറഞ്ഞതാ… ”

“ശരിക്കും പറ ആദീ ”

“ആ ഷോപ്പിൽ സിസിടിവി ക്യാമറയുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചതാണ് പെണ്ണേ…
എന്റെ മുഖം അതിൽ പതിയരുത്…
ക്യാമറ ഇല്ലെന്നറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാൻ നിന്റെയടുത്തേക്ക് വന്നത്…”

“അപ്പോൾ ക്യാമറ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലോ ? ”

“നിന്നെ അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ വിടുമായിരുന്നു.. വേറെന്ത് ചെയ്യാൻ ”

“ടാ ദുഷ്ടാ….. കണ്ണിൽ ചോരയില്ലാത്തവനാണ് നീ ”

ആദിയുടെ പുറം നോക്കി അവൾ ആഞ്ഞു വീശി… പക്ഷേ, ഒരു കൈ അവന്റെ കൈയിലായത് കൊണ്ട് അവളുടെ അടി പിഴച്ചു…അവൻ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു…

“ആദീ… എവിടേക്കാ ഇത്ര വേഗത്തിൽ ? ”

“റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ”

“എന്തിന്…? ”

“വേറെന്തിന്…. നിന്നെ പാർസലാക്കാൻ…”

“ഇല്ല.. ഞാൻ പോവൂല്ല…”

“നിന്റെ അഭിപ്രായം ഇവിടെയാരും ചോദിച്ചില്ല….ഇതെന്റെ തീരുമാനമാണ്….”

“ആദീ…. നീയെന്താണിങ്ങനെ…?
ഞാനെന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത്….? ”