ഡെറിക് എബ്രഹാം 10 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 220

“യോ…ഉങ്കിട്ട താനെ സൊന്നത്…ഇതെല്ലാ തപ്പെന്ന്..ഉനക്കെല്ലാം സൊന്നാലും പുരിയാതാ..തിരുട്ടു പയലേ….നീ എപ്പോതുമേ തിരുന്തമാട്ടെയാ..”
(നിന്നോടല്ലേടാ പറഞ്ഞത്… ഇതൊക്കെ തെറ്റാണെന്ന്… പറഞ്ഞാൽ നിനക്കൊന്നും മനസ്സിലാവില്ലേ..അല്ലേടാ കള്ള ബടുവാ.. നീയൊന്നും ഒരിക്കലും മാറില്ലേ)

എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തുരതുരാന്ന് ആഞ്ഞടിച്ചു….തുടരെത്തുടരേയുള്ള അടി കൊണ്ട് ഭീമനൊരു പരുവമായി…..ഇത് കണ്ട ചാന്ദ്നി ആദിയെ തടഞ്ഞു…

അപ്പോഴേക്കും കൂടെയുള്ളവരൊക്കെ അവിടുന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നു….
ആദി വീണു കിടക്കുന്ന ഭീമന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും പേഴ്സ് പുറത്തെടുത്തു… അതിൽ നിന്ന് അവന്റെ ക്രെഡിറ്റ്‌ കാർഡ് എടുത്തു കൊണ്ട് വെയ്റ്റർ പയ്യനെ വിളിച്ചു…
അവിടെ തകർന്നു പോയ സാധനത്തിന്റ പൈസയൊക്കെ മുഴുവൻ ആ കാർഡിൽ നിന്ന് വലിച്ചിട്ട് വാ എന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടു….
പയ്യൻ തിരിച്ചു വരുന്നത് വരെ ഭീമന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും ആദി കാല് മാറ്റിയില്ല… വൈകാതെ തന്നെ പയ്യൻ തിരിച്ചു വന്നിട്ട് കാർഡ് തിരിച്ചു കൊടുത്തു…. അവൻ ആ കാർഡ് ഭീമന്റെ മുഖത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ട് കലാശക്കൊട്ടിന് ശേഷം അവസാനത്തെ ഉശിരൻ ഒറ്റവെടി പൊട്ടുന്നത് പോലെ ഒന്നൂടെ ആഞ്ഞൊരു ചവിട്ട് കൂടി കൊടുത്തു… എന്നിട്ട് വാടീ എന്നും പറഞ്ഞ് , ചാന്ദ്നിയെ വിളിച്ചും കൊണ്ട് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു….കുറച്ച് പിറകിലുണ്ടായിരുന്ന ചാന്ദ്നി ആദിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുനിയുമ്പോഴേക്കും ആ ഭീമൻഗുണ്ട എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അവൾ അവന്റെയടുത്ത് മുട്ടു കുത്തിയിരുന്നു കൊണ്ട് അവനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി…

“ഞാൻ എന്റെ ആദിയോട് വേണ്ടാ വേണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴേ മനസ്സിലാക്കിക്കൂടേടാ മണ്ടാ അതിലെന്തെങ്കിലുമുണ്ടാകുമെന്ന്….
അവനേതാ മൊതലെന്ന് നിനക്കറിയോ….
അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട…