ക്യാമ്പസ് ഡയറി [മനൂസ്] 363

കത്തുന്ന കണ്ണുകളുമായി ഞാൻ ചേട്ടനെ നോക്കി…. എന്റെ കണ്ണിലെ തീക്ഷ്ണത കണ്ട് വിശ്വേട്ടൻ അവിടെ നിന്നു …..

ഈ രംഗങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് മുഴുവൻ കുട്ടികളും അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു….

ഞാൻ വീണ്ടും തറയിൽ കിടക്കുന്ന പ്രിസിന് അരികിലേക്ക് ചെന്നു…..

“എന്ത് പ്രതികാരം ആണ് നിനക്ക് തീർക്കേണ്ടത്….സ്വന്തം പെണ്ണിനെ കേറി പിടിച്ച ഒരുവനോട് ഏതൊരു ആണും ചെയ്യുന്നത് മാത്രമേ ഞാൻ ചെയ്തുള്ളു.

അതിനാണോ നീ ഇതൊക്കെ കാട്ടി കൂട്ടിയത്…. പ്രതികാരത്തിനും ഉണ്ടായിരുന്ന അന്തസ്സ് കളഞ്ഞല്ലോടാ ….”

ഒരു ചെറിയ അണപ്പോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴും അവൻ തറയിൽ കിടന്ന് ചുമക്കുകയായിരുന്നു..

“കുട്ടികളെ അടിക്കരുത് ഗുണദോഷിച്ചു നേരെ ആക്കണം എന്നാണ് സർക്കാർ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്..

പക്ഷെ നിന്നെയൊക്കെ അടിച് തന്നെ നേരെ ആക്കണം….ഇത്രയും നാളും അതിന് പറ്റിയ ഒരുത്തൻ ഇവിടെ ഇല്ലാരുന്നു…. അതാ കുഴപ്പം ആയത്..

ഇനി നിന്റെ അടുത്ത പരാതി ജെറിയെ ഞാൻ കൊന്നതാണോ എന്നത്…… തീർത്തു തരാടാ നിന്റെ സംശയം……”

ഞാൻ ചുറ്റും കൂടി നിന്ന കുട്ടികളിൽ മുന്നിൽ നിന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്നറിയാതെ ആകാംഷയോടെ എല്ലാവരും നോക്കി..അവൾ എനിക്കരികിൽ വന്ന് നിന്നു…..

“ഇവൾ ആരാണെന്നു നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാവർക്കും അറിയാമോ…..”

ഞാൻ ചുറ്റും കൂടിയ എല്ലാരോടും ചോദിച്ചു.

“വിശ്വേട്ടന് അറിയാമോ പ്രിയയെ…

നിനക്ക് അറിയാമോ പ്രിൻസ്,, പ്രിയയെ….

മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഈ

കോളേജിന്റെ മുകൾ നിലയിൽ നിന്നും വീട്ടിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ച പ്രിയയെ നിങ്ങൾ ആരും മറന്ന് കാണില്ല…..”

ഞാൻ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു…..