കൃഷ്ണവേണി Part III [രാഗേന്ദു] 991

അവിടെയും ദേഷ്യം ആണ്.. ഞാൻ ആദ്യമായി ആണ് ആ മുഖത്ത് ദേഷ്യം കാണുന്നത്..

“ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ലായിരുന്നു… ആ അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ എടുത്ത് ചാടി .. ”

“എടുത്ത് ചാടിയോ.. നിനക്ക് നാണം ഉണ്ടോ..!! കെട്ടിയ പെണ്ണിനെ അവളുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടേ ആക്കിയിരിക്കുന്നു.. അവൾക്ക് അസുഖം ആണെന്ന് അരിഞ്ഞത് കൊണ്ട് അല്ലേ നി അങ്ങനെ ചെയ്തത്.. കൊള്ളാം.. ഇത്രെയും പഠിപ്പും വിദ്യാഭ്യാസം ഉണ്ടല്ലോ.. ഇത്തരം തരം താഴ്ന്ന ചിന്താഗതി ആണോ നിൻ്റെ .. ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല..!!

എന്നിട്ട് അവരോട് ന്യായം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. അവളുടെ ജീവിതം തകരാതെ ഇരിക്കാൻ ആണ് എന്ന്..

ആണ് ആയിരുന്നെങ്കിൽ നി അങ്ങനെ ചെയില്ലായിരുന്നു.. . കൂടെ നിക്കും ആയിരുന്നു.. അവളുടെ അവസ്ഥ മാറ്റി എടുക്കാൻ.. നി എന്നും കൂടെ നിക്കണം ആയിരുന്നു ..

എന്നിട്ട് ഇപ്പോ വന്നേക്കുന്നു.. അവളെയും അന്വേഷിച്ച്.. എന്തിന്..!!”

എനിക്ക് എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു..

“ഞാൻ ചെയ്തത് ഒക്കെ തെറ്റ് ആണ്.. സമ്മതിച്ചു..എൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒന്ന് ചിന്തിച്ച് നോക്കൂ.. അവൾ എൻ്റെ കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കില്ല എന്ന് കരുതി.. അവൾക്ക് വിഷമമാവണ്ട എന്ന് കരുതി… രണ്ട് പേരുടെ ജീവിതം തകരണ്ട എന്ന് കരുതി..”

ഞാൻ അമ്മാമ്മയോട് പറഞ്ഞു.. കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞ് മനസ്സ് വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നു ..

“അവൾ ഇവിടെ ഇല്ല.. പോയി..”

മുത്തശ്ശൻ ആയിരുന്നു അത്.. ഞാൻ മുത്തശ്ശൻ്റെ മുഖത്ത് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി..

“പൊവ്വെ.. എങ്ങോട്ട്..ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ പോയിട്ടാണ് വരുന്നത്.. അവർ പറഞ്ഞു അവൾക്ക് ആവകാശപെട്ടവർ വന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് പോയി എന്ന്…ഇപ്പോ അവൾക്ക് നമ്മൾ അല്ലേ ഉള്ളൂ.. അപ്പോ തീർച്ചയായും അവൾ ഇവിടെ ഉണ്ട് ..”

“നമ്മളോ.. നിനക്ക് എന്ത് അവകാശം ആണ് അവളിൽ ഉള്ളത്.. താലി കെട്ടിയതോ.. അത് ഇന്നലത്തോടെ തീർന്നു.. നി അവളെ അവിടെ ആക്കിയ നിമിഷം അത് അവിടെ അവസാനിച്ചു…”