ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ….1 [ദാസൻ] 177

അതൊന്നും എന്റെ ചെവിയിൽ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ഞാൻ അവളെയാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത് അതെ, അവളുടെ കണ്ണുകൾ ക്രോധം കൊണ്ട് ചുവന്നിരിക്കുന്നു. ആദ്യത്തെ അടി വീണപ്പോഴാണ് ഞാൻ, എന്താണ് കാണിച്ചത് എന്ന് ഓർക്കുന്നത്. അപ്പോഴേക്കും ഒരു ശബ്ദം എന്റെ ചെവിയിൽ വന്ന് പ്രകമ്പനം കൊണ്ടു. അത് അവളുടെ ശബ്ദവും ആയിരുന്നു

” ഇറങ്ങടാ ഇവിടെനിന്ന്, എന്റെ അമ്മയെ….. നിനക്ക് അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും തിരിച്ചറിയാൻ വയ്യാതായോടാ. ഇനി എന്റെ മുൻപിൽ നീ വന്നു കൂടാ, എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട. പൊയ്ക്കോ, എന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നും ”

അവൾ അതേ വേഗത്തിൽ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി. എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, ഇടിയും അടിയും കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു അതൊന്നും, എന്റെ മനസ്സിനെയോ ശരീരത്തെയോ ബാധിച്ചില്ല. എന്തൊക്കെയോ ബഹളങ്ങൾ അതിനിടയിൽ ആരോ എന്നെ വലിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയിമുറിയിൽ കയറ്റി വാതിലടച്ചു. എന്റെ നെഞ്ചിനകം വല്ലാതെ നീറി പുകയുന്നതുപോലെ അതെ, അവളുടെ വാക്കുകൾഎന്റെ നെഞ്ചിലും കാതിലും തീ കോരി ഇട്ടതുപോലെ ഉരുകുന്നു. ഉറങ്ങാതെ ഞാൻ നേരം വെളുപ്പിച്ചു എന്നിട്ടും, എഴുന്നേൽക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് മൂത്തമ്മയും ( അമ്മയുടെ അമ്മ)അമ്മാവനും മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു. ഇന്നലെ രാത്രി എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് അമ്മാവൻ ചോദിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ അമ്മയെ കുറ്റപ്പെടുത്തി പറഞ്ഞില്ല, സിനിമ കഴിഞ്ഞു വരുന്ന വഴി അവരുടെ വീടിന്റെ കോമ്പൗണ്ടിൽ ഒരാൾ സംശയാസ്പദമായ രീതിയിൽ നിൽക്കുന്നതുപോലെ തോന്നിയതുകൊണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് ചെന്നു എന്നെക്കണ്ട് പേടിച്ച് പാർവതി ചേച്ചി ഒച്ച എടുത്തു അത്, കേട്ട് പേടിച്ചു പോയ ഞാൻ, അവരുടെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ഇതാണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അമ്മായി അമുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു