അസ്രേലിൻ്റെ പുത്രൻ 1 [FÜHRER] 495

ഡീ നീയിയു കണ്ടോ അവന്റെ അമ്മാച്ചന്റെ കൈയ്യില്‍ അവന്‍ പടിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ലൂസിഫര്‍ സന്തോഷം കൊണ്ടു തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ അസ്രേലിന്റെ മകനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു..

ഡാ അപ്പനും മൈക്കിളും എന്റെ കൊച്ചിനെ എന്തെങ്കിലും. അവള്‍ക്കു സങ്കടം കൊണ്ടു തന്റെ വാക്കുകള്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല..

ഡീ അപ്പന്റെ കാര്യം ഓര്‍ത്തു നീ വിഷമിക്കേണ്ട. ആ മനസ് എനിക്കറിയാം..

പിന്നെ മൈക്കിള്‍ അപ്പനോടുള്ള അന്തമായ സ്‌നേഹവും കര്‍ത്തവ്യബോധവുമാണ് അവനെ കൊണ്ട് ഇതെല്ലാം ചെയ്യിക്കുക്കന്നത്. പെട്ടന്ന് ഇതു ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ അവനു കഴിയില്ല.. അപ്പന്‍ പറഞ്ഞാ മാത്രമെ അവന്‍ കേള്‍ക്കൂ… ലൂസിഫര്‍ അസ്രേലിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

ഇല്ലെടാ അവന്‍ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഇല്ലാതാക്കും.. ഇവനുമായി എനിക്കു മടങ്ങിപ്പോകാന്‍ കഴിയില്ല.. ഇവന്റെ സംരക്ഷണം ഞാന്‍ നിന്നെ ഏല്‍പ്പിക്കുകയാണ്.. നിന്നെയല്ലായെ ആരെയും ഇക്കാര്യത്തില്‍ എനിക്കു വിശ്വാസമില്ല..

ഡീ.. നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ ഇവനു വേണ്ടത് ഒരു അമ്മയുടെ സ്‌നേഹമാണു പരിചരണമാണ്.. നീ ആവശ്യമില്ലത്തതൊന്നും ചിന്തിച്ചു കൂട്ടെണ്ടാ..അവന്‍ അസ്രേലിനോട് പറഞ്ഞു.

ഇല്ലെടാ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ മൈക്കിള്‍ മാത്രമല്ല.. എല്ലാവരും എന്റെ മോനെ വിനാശത്തിന്റെ വിത്തായാണു കാണുന്നത്. ഒരു സഹായത്തിനായി ഞാന്‍ എന്റെ സഹോദരങ്ങളെ എല്ലാം വിളിച്ചു.. പക്ഷെ വന്നതു പണ്ട് അപ്പന്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന് ഇറക്കിവിട്ട നീ മാത്രമാണ്.. അവൾ തേങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു. അവന് അവളോട് വാത്സല്യം തോന്നി.

നീ പറയെടാ ഇവനെ ഞാൻ അവരുടെയടുത്തു എന്തു വിശ്വസിച്ചു  കൊണ്ടു പോകും.. എനിക്കിപ്പോള്‍ നിന്നെ മാത്രമെ വിശ്വാസമുള്ളൂ. അസ്രേലിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി.. അവളെ എന്തു പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കുമെന്നും ലൂസിഫറിന് അറിയില്ലായിരുന്നു.. അവള്‍ പറഞ്ഞതും സത്യമാണ്.. മാറ്റങ്ങളെ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ അവര്‍ക്കു പെട്ടന്നു കഴിയില്ല..

പെങ്ങളെ നീ പറഞ്ഞതും ശരിയാണ് ഇവന്റെ സംരക്ഷണം അത് എന്റെ കൈയ്കളില്‍ ഭദ്രമയാരിക്കും.. ലൂസിഫര്‍ കുഞ്ഞിനെ ഏറ്റുവാങ്ങാനായി തന്റെ കൈയ്കള്‍ നീട്ടി..