അപ്പുവിന്റെ അച്ഛൻ [കിസ്മത് നൗഫു ] 4775

പക്ഷെ ഈ നാലര വർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരിക്കൽ പോലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചൂടറിഞ്ഞിട്ടില്ല.

“”എനിക്ക് വീട് മാറിയിട്ടില്ല…
എന്റെ അറിവിൽ മിസ്സിസ് ശാരിക ശ്യാം , ആദിക് ശ്യാം എന്നീ രണ്ടു പേരും ഇവിടെയാണ് താമസം…

പിന്നെ എനിക് വേണ്ടത്…എന്റെ രക്തത്തിൽ പിറന്ന എന്റെ കുഞ്ഞ്…

ആദിക്…”””

ശാരി ഒരുവേള തളർന്നു പോയി…

കുഞ്ഞപ്പു ഇവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ മനസ്സിലാവാതെ രണ്ടാളുടെയും ഉറ്റുനോക്കുന്നു.

ശാരി അവനെ ഒന്നൂടെ തന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു…

ഒരിക്കൽ തന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ പ്രണയത്തെ കാലം എന്നില്‍നിന്ന് തട്ടിപറിച്ചു… ഇനി മോനെകൂടെ വയ്യ… എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല. എന്റെ മോനെ ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല.

അപ്പോഴാണ് ശ്യാം തന്നെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന ആ നാലു വയസുകാരൻ കുഞ്ഞപ്പുവിനെ കാണുന്നത്.. അവൻ കുഞ്ഞപ്പുവിനെ മാടിവിളിച്ചു.

പക്ഷെ ശാരി അവനെ മുറുക്കെ പിടിച്ചു.അതു കാണേ ശ്യാമിനു ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു.

പൊയ്ക്കോട്ടെ എന്നവളോട് കുഞ്ഞപ്പു അനുവാദം ചോദിച്ചതും വേണ്ട എന്നു വിലങ്ങനെ തലയാട്ടി.

അതുകൂടി ആയതും ശ്യാമിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടിരുന്നു.. പാഞ്ഞു ചെന്നവളുടെ കവിളിൽ കൈവീശി ഒന്നു കൊടുത്തു. കുഞ്ഞപ്പുവിനെ വലിച്ചു തന്റെ മാറോടണച്ചു.. ഒരച്ഛന്റെ വാത്സല്യത്തോടെ.