അഥർവ്വം 4 [ചാണക്യൻ] 190

“പൊക്കോളൂ രേവതി… കുളം കാണിച്ചു തന്നതിന് താങ്ക്സ് ”

അനന്തു അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

അമൃതയുടെ കയ്യും പിടിച്ചുകൊണ്ട്  രേവതി കളിക്കാനായി പോയി.

അനന്തു കുളത്തിലെ വെള്ളത്തിൽ കാലിട്ടടിച്ചുകൊണ്ട് ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

വല്ലാത്ത ഒരു ഒറ്റ പെടൽ പോലെയായിരുന്നു  അവന്.എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ മനസിനെ ഹനിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ആകെ നല്ല രീതിയിൽ പെരുമാറുന്നത് മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും ബലരാമൻ അമ്മാവനും സീത അമ്മായിയും ആയിരുന്നു.

അമ്മയെയും ശിവയേയും കൂട്ടി എല്ലായിടത്തും ഒന്ന് കറങ്ങാൻ പോകണമെന്ന് അനന്തു മനസിൽ നിശ്ചയിച്ചു.

അപ്പോൾ ആ ഒരു വിരസത മാറുമെന്ന് അവൻ കണക്ക് കൂട്ടി.

അതിനു മുൻപ് ഈ നാട് മൊത്തം ഒറ്റക്ക് ചുറ്റി കാണാൻ അവനു കൊതിയായി.

കുറച്ചു നേരം കല്പടവുകളിൽ ഇരുന്ന് മടുത്ത അനന്തു പതിയെ എണീറ്റു തറവാട്ടിലേക്ക് വച്ചു പിടിച്ചു.

അമ്പലത്തിൽ പോയവർ ഇതുവരെ തിരിച്ചു വരാൻ ആയിട്ടില്ലെന്ന് അവനു തോന്നി.

പതിയെ അകത്തളത്തിലേക്ക് കേറിയ അവൻ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു വന്നപ്പോൾ നടു മുറ്റത്തിന് സമീപം ഇരുന്ന് സീത അമ്മായി അമ്മയ്ക്ക് മുടി ചീകി കൊടുക്കുന്നതായിരുന്നു അനന്തു കണ്ടത്.

അമ്മയും അമ്മായിയും വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഇടക്ക് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

അനന്തു പതിയെ നടന്നു വന്ന് മാലതിയുടെ മടിയിൽ തല വച്ചു കിടന്നു.

മാലതി പതിയെ അവന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് കോതിയൊതുക്കി.

“അനന്തൂട്ടാ വീടൊക്കെ കണ്ടു തീർത്തോ? ”

“കണ്ടു അമ്മായി..ഞാൻ കുളം കൂടി കണ്ടിട്ട് വരുന്ന വരവാ”

“അയ്യോ എന്തിനാ മോനെ ഒറ്റക്ക് പോയെ?  അവിടെ മൊത്തം വഴുക്കലല്ലേ ? ”

സീത  പരിഭ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവനോടു ചോദിച്ചു.

“ഏയ്‌ ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചായിരുന്നു അമ്മായി.. എനിക്ക് നീന്തൽ അറിയാം ”