*പ്രണയമഴ…!!💛*2 301

 

“എനിക്ക് അശ്വിനോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം… നാളെ ടൗണിലെ കഫേയിലേക്ക് ഒന്ന് വരാൻ പറ…”മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കാതെ അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി ആഞ്ഞൊരു ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ട് അയാൾ ഫോൺ എടുത്ത് അവന് ഡയൽ ചെയ്തു…

 

 

“ഹലോ മോനേ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു… ആൾക്ക് താല്പര്യം ഒട്ടും ഇല്ല… നിന്നോട് നാളെ കഫെയിലേക്ക് വരാൻ പറയാൻ പറഞ്ഞു… ചിലപ്പോൾ പറ്റില്ലെന്ന് നേരിട്ട് പറയാൻ ആവും… മോന്റെ മിടുക്ക് പോലെ ഇരിക്കും ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ… കേട്ടല്ലോ… ആ എന്നാൽ ശെരി ഞാൻ വെക്കുവാ…” ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് അയാൾ ബെഡിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു…

 

 

“എനിക്ക് തോന്നുന്നു ഇത് നടക്കും എന്ന്… നീ സുകന്തി അമ്മയോട് പറഞ്ഞില്ലേ അവരുടേം കൂടെ സമ്മതം വേണം…”

 

 

“അതെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞു ഏട്ടാ… അവർക്കൊക്കെ ഒത്തിരി സന്തോഷം… അവളൊന്ന് സമ്മതിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു എന്നാ പറഞ്ഞേ… എത്ര കാലം എന്ന് വെച്ച ന്റെ കുട്ടി… നമ്മുടെ കാലശേഷം ആരാ അവൾക്ക്… ഒരു കൂട്ടകുടുംബം ആയി ജീവിക്കേണ്ടതാ ന്റെ മോള്… ആ കുരുത്തം കെട്ടവനെ കൊണ്ട് ….” ഒരു അമ്മയുടെ വേദന ആയിരുന്നു ഉള്ള് നിറയെ… നേര്യതിന്റെ അറ്റം കൊണ്ട് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണീർ ഓപ്പോയെടുത്ത് കൊണ്ടവർ പറഞ്ഞു…

 

 

അവരെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് അയാളും എങ്ങോട്ടോ കണ്ണും നട്ടിരുന്നു… ഉള്ളിൽ കടലിരമ്പി മറിയുകയാണ്…

 

 

_________________________💛