വൈഷ്ണവം 8 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 335

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് കണ്ണേട്ടന്‍റെ മുഖം മാറിയപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സും ഒന്ന് പിടച്ചു. തന്‍റെ വാക്കുകളിലെ സൂചിമുന അവള്‍ക്കപ്പോഴാണ് മനസിലായത്….

ഒരു മിനിറ്റോളം നിശബ്ദമായി ആ മുറി തുടര്‍ന്നു. ചലനങ്ങളോ സംഭഷണങ്ങളോ അവിടെയുണ്ടായില്ല.

കണ്ണേട്ടാ…. ചിന്നു പതിയെ വിളിച്ചു.

കണ്ണന്‍ അവളെ നോക്കി. അവന്‍റെ മുഖം ആകെ വിഷമത്തിലായിരുന്നു.

സോറി കണ്ണേട്ടാ…. ചിന്നു പിന്നെയും പറഞ്ഞു ഒന്നു നിര്‍ത്തി വീണ്ടും തുടര്‍ന്നു.

കണ്ണേട്ടന്‍ ഇങ്ങനെ നോക്കുമ്പോള്‍ എന്തെലും തെറ്റു പറ്റി പോവുമോ എന്ന ഭയം എനിക്കുണ്ട്. തല്‍ക്കാലം നമ്മുക്ക് വേറെ വഴിയില്ല. കുറച്ച് കാലം സഹിച്ച് ജീവിച്ചാലെ പറ്റു… അതാ ഞാന്‍ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത്….

കണ്ണന്‍ അവളെ നോക്കി നിന്നു. വേറെ ഭാവമാറ്റമൊന്നുമില്ല…. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇപ്പോ നിറയും എന്ന അവസ്ഥയിലായി….

ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ കണ്ണേട്ടാ…. എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല…. കണ്‍മഷി ഉള്ള കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന് ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീര്‍ കവിളിലേക്ക് ഊര്‍ന്നിറങ്ങി….

പെട്ടെന്ന് കണ്ണന്‍ ഒന്ന് പകച്ചു…. പിന്നെ സ്വബോധം തിരിച്ചെടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തെക്ക് ചെര്‍ന്ന് നിന്നു.

അവന്‍ ഇരു കൈകളും അവളുടെ കവിളില്‍ വെച്ച് കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ചു. അവളെ കവിളുകള്‍ ചേര്‍ത്ത് അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു….

ചിന്നു. ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ…. എനിക്കെന്തോ പോലെ….. നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്…. പക്ഷേ…. എനിക്ക് പറ്റുമോ എന്നറിയില്ല…. പക്ഷേ നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ ശ്രമിക്കാം….. നീ എന്‍റെ കുടെ ഉണ്ടാവില്ലേ….. കണ്ണന്‍ ചോദിച്ചു…..

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ തന്നെ ചിന്നു കണ്ണനെ നോക്കി.

ശ്രമിച്ച പോരാ… നടക്കണം…. എനിക്ക് എന്നും കണ്ണേട്ടന്‍റെ കുടെ ജീവിക്കണം…. ഇങ്ങനെ ഒരുപാട് കാലം കണ്ണേട്ടന്‍റെ കുടെ ജീവിക്കണം…. ചിന്നു പയ്യെ പറഞ്ഞു….

ഹാ…. നമ്മുക്ക് ഇനിയും ഒരുപാട് കാലം ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കണം…. നീ പോ എന്നു പറയും വരെ നിന്‍റെ കുടെയുണ്ടാവും….. ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവളെ അവന്‍ തന്‍റെ ശരിരത്തിലേക്ക് അടുപ്പിച്ച് കെട്ടിപിടിച്ചു.

ഇതുവരെ അവളോട് തോന്നാത്ത ഒരു സ്നേഹവും ബഹുമാനവും ഒക്കെ വന്നത് പോലെ…. എന്നാല്‍ അതൊരിക്കലും അവളുടെ ശരീരത്തോടുള്ള ആഗ്രഹമായി തോന്നിയില്ല…. ശരീരത്തെക്കാള്‍ അവളുടെ മനസിനെ അവന്‍ കെട്ടിപിടിക്കാന്‍ തോന്നി….

അവളും അവന്‍റെ കൈവലങ്ങള്‍ക്കിടയിലുടെ അവന്‍റെ മാറില്‍ അടങ്ങി നിന്നു. ഇതുവരെ കിട്ടാത്ത ഒരു സുരക്ഷിത്വം അവിടെ കിട്ടിയ പോലെ തോന്നി. പെട്ടന്ന് അവള്‍ക്ക് വിലാസിനിയമ്മയുടെ വാക്കുകള്‍ ഓര്‍മ്മയിലേക്ക് വന്നു.

കണ്ണേട്ടാ മതി…. വിട്….. കണ്ണേട്ടാ….

അവള്‍ അവന്‍റെ കൈയില്‍ നിന്ന് കുതറാന്‍ ഇരുകൈകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് അവന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ പിടിച്ച് പിന്നിലേക്ക് തള്ളാനും നോക്കി…

ഏതോ ഒരു അനുഭുതിയില്‍ നിന്നിരുന്ന കണ്ണന് അവളുടെ വാക്കുകളോ സ്പര്‍ശനമോ അറിയാന്‍ സാധിച്ചില്ല…

വേറെ വഴിയില്ലാതെ ചിന്നു കണ്ണന്‍റെ ഇടുപ്പില്‍ നഖം ഉപയോഗിച്ച് ഒന്ന് പിച്ചി…

അയ്യോ…. ഡീ….

12 Comments

  1. നിങ്ങളുടെ ഒന്ന് കഥകൾക് അഭിപ്രായം പറയാൻ ഞാൻ ആളല്ല..

    എന്നാലും എനിക്കിഷ്ട്ട പെട്ടു

    വൈറ്റിംഗ് ???

    1. നന്ദി നൗഫു… ❤️

      നിങ്ങളെ കഥകൾ എനിക്കും ഒരുപാട്‌ ഇഷ്ടമാണ് ❤️♥️?

  2. പോന്നോട്ടെ,, ബാകി part oke പോന്നൊട്ടെ. ❤️

    1. വരും?☺️ ഉടനെ ഉണ്ടാവും ?❤️

  3. നല്ല കഥ

  4. ༻™തമ്പുരാൻ™༺

    ???

Comments are closed.