പ്രാണേശ്വരി (climax) [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 737

ഞങ്ങൾ കയറിചെന്നതും എന്റെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന കുപ്പി വാങ്ങിക്കൊണ്ട് പോയി അപ്പൊ തന്നെ എല്ലാരും ഓരോന്ന് ഒഴിച്ചു. എനിക്കും ഒരെണ്ണം ഒഴിച്ചു വേണ്ട എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് നോക്കിയെങ്കിലും അവന്മാർ സമ്മതിച്ചില്ല

കുടിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാതെയല്ല ഇപ്പൊ കുടിച്ചാൽ ഉണ്ണിയേട്ടൻ എനിക്കിട്ട് പണിയും എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പാണ്.മാളു സിഗരറ്റ് പിടിച്ചതിന്റെ കലിപ്പിന് എന്റെ ഫോട്ടോയെടുത്തു ലച്ചുവിന് അയച്ചു കൊടുക്കും

“കഴിച്ചോ കഴിച്ചോ… ”

എന്റെ ചെകുത്താനും കടലിനും ഇടയിൽ പെട്ട അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ണിയേട്ടൻ കനിഞ്ഞു.  ഞാൻ ഗ്ലാസ് എടുത്ത് ചുണ്ടിനോട് മുട്ടിച്ചതും ഒരു ഫ്ലാഷ് മിന്നി മാഞ്ഞു

ഉണ്ണിയേട്ടനെ നോക്കിയപ്പോൾ പുള്ളിയല്ല ബാക്കി എല്ലാത്തിന്റെയും കയ്യിൽ ഫോൺ ഇരിക്കുനത് കൊണ്ട് ആരാണെന്ന് അറിയാനും പാടില്ല, എന്തായാലും പെട്ടു എന്നുറപ്പായി

കുറച്ചു സമയം കൂടി സംസാരിച്ചു ഇരുന്നിട്ട് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി

ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നറങ്ങിയ ഉടനെ ലച്ചുവിന്റെ ഫോണും വന്നു. ഏതോ ഒരു നാറി പണി തന്നു എന്നുറപ്പായി ലച്ചുവിന്റെ തെറി പ്രതീക്ഷിച്ചു തന്നെയാണ് ഫോൺ എടുത്തത്

“നീ എവിടെയാടാ… ”

നല്ല കലിപ്പിലാണ്, അപ്പൊ ഉറപ്പ്

“ഞങ്ങൾ ദേ ഇറങ്ങി…”

“ഇറങ്ങിയോ… എവിടെ നിന്ന് ”

“തൊടുപുഴേ…. റൂമീന്ന് ”

“നീ ഇതിനിടക്ക് അവിടെ പോയോ… നീ കുടിച്ചോ… ”

ഹാവു… അപ്പൊ അറിഞ്ഞിട്ട് വിളിച്ചതല്ല, അല്ല പിന്നെ എന്തിനാണ് കലിപ്പ്

“ഞാൻ അവർക്ക് സാധനം തീർന്ന് പോയി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ കൊടുക്കാൻ വന്നതാ ”

കുടിച്ചെന്നോ ഇല്ലെന്നോ പറയാൻ പോയില്ല… നുണ പറഞ്ഞാലല്ലേ കുഴപ്പമുള്ളൂ സത്യം പറയാതെ ഇരിക്കാല്ലോ

“ഫോൺ നിന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ലേ… കുറച്ചു ഫോട്ടോ അയച്ചിട്ട് എത്ര നേരായി… നീ അതൊന്ന് നോക്കിയോ ”

“നീ ഫോട്ടോ അയച്ചോ.. ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ.ഒരു മിനിറ്റ് നോക്കട്ടെട്ടോ ”

ആ റൂമിൽ ബഹളത്തിനിടക്ക് മെസ്സേജ് വന്നാൽ എങ്ങനെ അറിയാനാണ്, ലച്ചു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് വാട്സ്ആപ്പ് ചെക്ക് ചെയ്തത്

കയ്യിൽ മൈലാഞ്ചി ഇട്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ ഫോട്ടോയുണ്ട് കൂടെ പുതിയ സാരി ഉടുത്തു നിൽക്കുന്ന ഫോട്ടോയും.. ഞാൻ കണ്ടിട്ട് നല്ലതാണെന്നു പറയുന്നത് കേൾക്കാനാണ് ഇപ്പൊ ഈ കലിപ്പിട്ടു വിളിച്ചത്

“ലച്ചൂസേ… കൊള്ളാട്ടോ… ”

“ഓ… വരവ് വച്ചു… ”

പറഞ്ഞ് കഴിയലും ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്യലും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു,ഇനി ഇങ്ങനെ ഫോണിൽ കൂടിയുള്ള പിണങ്ങലുകൾ ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ അതിന്റെ വിഷമം തീർക്കുന്നതാണെന്നു തോന്നുന്നു.