പ്രാണേശ്വരി (climax) [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 734

“ടാ.,., ഇതാണ് പിള്ളേച്ചൻ ശരിക്കും പേര് അർജുനൻ പിള്ള സദ്യ ഒക്കെ ഇങ്ങേരുടെ വകയാണ്,.,.,”

“ആ നമസ്കാരം ചേട്ടാ സദ്യ സൂപ്പർ ആയിരുന്നുട്ടോ”

“ഏയ് അതിൻറെ ക്രെഡിറ്റ് ഇങ്ങേർക്ക് ഒന്നുമല്ല..,., ഇങ്ങേരുടെ ഭാര്യയ്ക്കാണ്.,.,”

എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല, ഞാൻ ഉണ്ണിയേട്ടനെ നോക്കി

“ആള് ഒരു മിശ്ര വിവാഹിതനാണ്.,.,. നമ്മളെപ്പോലെ പ്രണയിച്ച് ആയിരുന്നു കല്യാണം .,.,., പേര് അർജുനൻ പിള്ള എന്നാണെങ്കിലും.,., കയ്യിലിരിപ്പ് മൊത്തം ഭഗീരഥൻ പിള്ളയുടെതാണ്.,.,”

“ആഹാ.,.,,.”

“പ്രേമിച്ച് കല്യാണം കഴിച്ചത് കൊണ്ട് ഇങ്ങേരുടെ സകല കയ്യിലിരിപ്പും ഇയാളുടെ ഭാര്യക്ക് അറിയാം,., അതുകൊണ്ട് ഇയാളെ അടുക്കളയിൽ പൂട്ടിയിട്ടു.,.,.”

“അടിപൊളി.,.,. ചേച്ചി ആള് കൊള്ളാലോ.,.,.”

“അടുക്കളയിലെ പണി മൊത്തം ചെയ്യിപ്പിച്ച ഇയാളെ നല്ല ഒരു കുക്ക് ആക്കി മാറ്റിയത് ചേച്ചിയാണ്..,,.”

പുള്ളിയെ ഉണ്ണിയേട്ടൻ നന്നായൊന്നു വാരി

“പോടാ അവിടുന്ന്… ഇവൻ  വെറുതെ പറയുന്നതാണ് മോനെ ഇതൊന്നും വിശ്വസിക്കേണ്ട.,.,.”

പുള്ളിയോട് സംസാരിക്കാൻ നല്ല രസമായിരുന്നു, ഞാൻ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ലച്ചു സാരി മാറാൻ പോയി

അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങൾക്ക് പോകാനുള്ള സമയമായി, ലച്ചുവിനെ പിരിയുന്ന സങ്കടത്തിൽ അമ്മയും ദുർഗയും കരയാൻ തുടങ്ങി കൂടെ ലച്ചുവും… അവരുടെ വിഷമം എനിക്ക് നന്നായി മനസ്സിലാകും. ഇതേ വിഷമം ഞാൻ രണ്ട് വട്ടം അനുഭവിച്ചതാണ്

തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിലും ലച്ചു എന്റെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്ന് കരയുകയായിരുന്നു…, കൂടെ ഉണ്ണിയേട്ടനും മാളുവും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് വീട്ടിൽ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവർ അവളെ പഴയ പോലെ ആക്കിയെടുത്തിരുന്നു

കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലും റിസപ്ഷൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നതാണ് ഞാനാണ് വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത്… ഇനി അവിടെ കൂടെ നിന്ന് അഭിനയിക്കാൻ പറ്റില്ല

വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും ചടങ്ങുകൾ ബാക്കിയായിരുന്നത് എനിക്ക് ചെറിയ ദേഷ്യം ഉണ്ടാക്കി,

ലച്ചുവിനെ അമ്മ നിലവിളക്ക് നൽകിയാണ് സ്വീകരിച്ചത്, അതിന് പിന്നാലെ മധുരം നൽകലും അങ്ങനെ ഓരോ ചടങ്ങുകൾ… ഇതൊക്കെ എങ്ങനെയെങ്കിലും തീരണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹം മാത്രമേ അപ്പോ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ള അത്രക്കും മടുത്തിരുന്നു ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും

കുറച്ചു സമയം കിടന്നു മയങ്ങണം എന്നുണ്ട് എപ്പോഴും പുതിയ പെണ്ണിനേയും ചെക്കനേയും കാണണം എന്നും പറഞ്ഞ് കല്യാണത്തിന് വരാൻ പറ്റാത്ത ആരെങ്കിലുമൊക്കെ വന്നുകൊണ്ടേ ഇരിക്കും… പറ്റില്ല എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ

ഒന്ന് രാത്രി ആകാൻ കൊതിക്കുകയായിയുന്നു, വേറൊന്നുമല്ല കിടന്നുറങ്ങാല്ലോ

രാതി ആയി ഒന്ന് റൂമിൽ പോയി കിടന്നു മയങ്ങാം എന്ന് കരുതുമ്പോഴേക്കും ഓരോ തെണ്ടികളുടെ ചോദ്യം വരും “ഇത്രക്ക് ദൃതിയായോ” അത് കേൾക്കുമ്പോഴേ ഒരു ചവിട്ട് കൊടുക്കാൻ തോന്നും

“എടാ… നീ പൊയ്ക്കോ ”

അവസാനം ഉണ്ണിയേട്ടൻ വേണ്ടിവന്നു എന്നെ മനസിലാക്കാൻ, പുള്ളിയും ഇതനുഭവിച്ചതാണല്ലോ അതാവും