പ്രാണേശ്വരി (climax) [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 737

എന്തായാലും ഉടനെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്നില്ല എന്നുറപ്പിച്ചു തന്നെയാണ് വീട്ടിൽ നിന്നും പോന്നത്.ഉണ്ണിയേട്ടൻ സിഗരറ്റ് വലിക്കാനായി കടയുടെ പിന്നിലേക്ക് മാറി, ഞാൻ കുഞ്ഞാറ്റയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു വെറുതെ നടന്നുഈ സമയത്ത് ലച്ചുവിനെ വിളിച്ചാൽ ആരാ എടുക്കുകയേ എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല… എന്നാലും വിളിക്കാൻ തോന്നുന്നു. ഇന്നും കൂടിയേ അവളെ ഇങ്ങനെ വിളിക്കാൻ പറ്റൂ നാളെ മുതൽ അവൾ എന്റെ ഭാര്യയാണ്

“നിനക്കവിടെ ഒരു പണിയുമില്ലേ ചേട്ടാ… ”

ആവൂ… പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ തന്നെ…എടുത്തത് ലച്ചു അല്ല ദുർഗ…

“നിന്നെ ആരാടി വിളിച്ചത്… ഞാൻ എന്റെ ലച്ചൂനെ അല്ലെ വിളിച്ചത്… ”

“ഓഹ്‌… ഒരു ലച്ചു… ശരി ഞാൻ കൊടുത്തേക്കാം… ”

പിന്നെ കുറച്ചു സമയം സംസാരം ഒന്നും കെട്ടില്ല, ഫോൺ കൊണ്ടേ കൊടുക്കാൻ പോയതായിരിക്കും

“ഇന്നാ… ചേട്ടനാ… ”

ദുർഗ ഫോൺ കൈ മാറുന്നത് കെട്ട് ഞാൻ ലച്ചൂനോട് സംസാരിക്കാൻ തയാറായി…

“എന്താ മോനെ… ”

അമ്മ…,,  ആ പിശാശ് വീണ്ടും പണി തന്നു…

“ഏയ്യ്… ഒന്നൂല്ലമ്മേ… അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എവിടെവരെ ആയി എന്നറിയാൻ അമ്മ പറഞ്ഞിട്ട് വിളിച്ചതാ… ”

“ആണോ… പക്ഷെ അമ്മ കുറച്ചു മുൻപാണല്ലോ വിളിച്ചത്.. ”

അതല്ലേലും അങ്ങനെയാണല്ലോ… ഞാൻ എന്തൊക്കെ കഷ്ടപ്പെട്ട് നുണപറഞ്ഞാലും അതൊക്കെ അപ്പൊ തന്നെ  പൊളിയും

“ആഹാ… എന്നോട് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മ തന്നെ വിളിച്ചോ… ”

വീണാലും നാലുകാലിൽ വീഴണമല്ലോ…

“ആ ഇവിടെ എല്ലാം നന്നായി പോകുന്നു… അല്ല മോന്റെ കൂട്ടുകാരൊന്നും വന്നില്ലേ… ”

“ആ വന്നു അമ്മേ… അവരൊക്കെ തൊടുപുഴയിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട് ”

“ആ… അപ്പൊ ഇനി അവിടെ പോണായിരിക്കും അല്ലെ… ”

“ആ… പോണമ്മേ.. അമ്മേ ഫോൺ ദുർഗക്ക് കൊടുക്കോ… ”

“ആ ശരി…. ഇന്നാടി…

അമ്മ ഫോൺ ദുർഗക്ക് കൈമാറി

“എന്താടാ ചേട്ടാ… ”

“തെണ്ടീ…നിന്നെ എന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടൂട്ടോ… ”

“ഹ… ഹ… ഹ…”

എന്നെ നാണം കെടുത്തിയിട്ട് അവളുടെ അട്ടഹാസം

“ചിരിക്കടി നീ ചിരിക്ക്… നാളെ ഒന്ന് കഴിഞ്ഞോട്ടെ…”

“ആ… ഞാനും അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞത്… നാളെ ഒന്ന് കഴിഞ്ഞോട്ടെ പിന്നെ എത്ര വേണെങ്കിലും തമ്മിൽ സംസാരിക്കാല്ലോ… ”