പ്രണയ നൊമ്പരം [മനൂസ്] 3008

അതോടെ നിങ്ങൾ അടവ് മാറ്റി ഇവരെ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടു ആ സ്വത്തിന്റെ ഗുണം ആവോളം അറിഞ്ഞു…..മാന്യന്റെ മുഖം മൂടി അണിഞ്ഞ ചെന്നായ ആയി നിങ്ങൾ ഇവർക് മുന്നിൽ അഭിനയിച്ചു…..

പല നെറികെട്ട ബിസിനസും ചെയ്തു നിങ്ങൾ വളർന്നു അവളുടെ അപ്പന്റെ വിയർപ്പിന്റെ അംശം പറ്റി….ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന് പടിച്ചതുകൊണ്ട് മാത്രം ഇവളെ കൊല്ലാനുള്ള അവസരം നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയില്ല…. പക്ഷെ ഒരു ആക്സിഡന്റിന്റെ രൂപത്തിൽ ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾ ഇവളെ കൊല്ലാൻ നോക്കി പക്ഷെ അവിടെയും കർത്താവ് രക്ഷിച്ചു….

അവൾ മരിച്ചാൽ സ്വത്തു മുഴുവൻ അനാഥലയത്തിന് പോകുമെന്ന് വക്കീൽ വഴി അറിഞ്ഞ നിങ്ങൾ പിന്നെ അതിന് മുതിർന്നില്ല……..ഇതല്ലേ നിങ്ങൾ…..”

ഇത്രയും ഞാൻ അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അയാൾ വിയർത്തിരുന്നു….. ഒരിക്കലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യങ്ങൾ മുന്നിൽ നടന്നപ്പോൾ അയാളുടെ ഉള്ളിലെ ധൈര്യം ചോർന്നിരുന്നു…..

“ഇനി ആ മുദ്രക്കടലാസ് വച്ചാണ് നിങ്ങൾ കളിക്കുന്നതെങ്കിൽ ദേ ഈ കിടക്കുന്നവൾ ഒരു മൊഴി നൽകിയാൽ തീരവുന്ന പ്രശ്നമേയുള്ളൂ….. അതോണ്ട് അപ്പച്ചന്റെ ആ വേല ഇവിടെ നടക്കില്ല…..”
ഞാൻ അത് പറഞ്ഞു തീരുമ്പോഴേക്കും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരുന്നു…..

“എന്നെ നിനക്ക് അറിയില്ല ജിജോ….. ഈ കുഞ്ഞിനി ജീവിക്കാൻ പാടില്ല….”
ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ എന്റെ കുഞ്ഞിന് നേരെ അടുത്തതും അത് വരെ അടക്കി വച്ച എന്റെ സകല ദേഷ്യവും പുറത്തെടുത്തു ഞാൻ അലറി…..

അയാളുടെ കരങ്ങൾ എന്റെ കുഞ്ഞിൽ പതിക്കുന്നതിനു മുന്നേ എന്റെ കാലുകൾ അയാളുടെ നാഭിയിൽ പതിച്ചു…. പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആക്രമണത്തില് അയാൾ വേദനയോടെ നിലത്തേക്ക് വീണു……

“ഇനി നീ ഒരടി മുന്നോട്ട് വച്ചാൽ ഈ ജിജോ ആരാണെന്ന് നീ അറിയും…..ഇത്രയും നാളും നീ ഞങ്ങളെ അകറ്റി ഞങ്ങളുടെ സന്തോഷം നശിപ്പിച്ചു…. ഇനി നിന്റെ നിഴൽ പോലും ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ വന്നുകൂടാ…… അതിനുള്ള പണി നിനക്ക് ഞാൻ വച്ചിട്ടുണ്ട്…
”
ഞാൻ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ആരോ ഡോറിൽ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു….. വാതിൽ തുറന്ന അമ്മ ഞെട്ടുന്ന കാഴ്‌ചയാണ്‌ കണ്ടത്….. സ്ഥലം ഇൻസ്പെക്ടറും ടീമും ആയിരുന്നു അത്…..

“യൂ ആർ അണ്ടർ അറസ്റ്റ് മിസ്റ്റർ ജേക്കബ്…..ഇന്നലെ രാത്രി സിസ്റ്റർ ഡൈസി കൊല ചെയ്യ പെട്ടിരിക്കുന്നു….തെളിവുകൾ എല്ലാം നിങ്ങൾക് എതിരാണ്…. നിങ്ങളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് ചോദ്യം ചെയ്യണം…. ”
എസ് ഐ യുടെ ശബ്ദം എല്ലാരേയും ഞെട്ടിച്ചു….. ജേക്കബിനെ ഉൾപ്പടെ…..

“സർ ഞാനോ…. ഞാൻ എന്തിനാണ് അവരെ….”

“അവരും നിങ്ങളും തമ്മിൽ അനാഥ മന്ദിരം മറയാക്കി നടത്തിയ വഴിവിട്ട പല ബിസിനെസ്സിന്റെയും തെളിവുകൾ ഞങ്ങടെ പക്കലുണ്ട്…….നിങ്ങളെ കുറച് നാളുകളായി ഞങ്ങൾ നിരീക്ഷിച്ചു വരികയായിരുന്നു…. നിങ്ങളുടെ വിരലടയാളം പതിഞ്ഞ തോക്കും ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്…..

പല കേസുകളും നിങ്ങളുടെമേൽ ചാർത്താൻ ഉള്ള തെളിവുകൾ ഞങ്ങളുടെ കൈയിൽ ഉണ്ട്….”

ഒന്നും പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ പോലീസ് അയാൾക്ക് വിലങ്ങു അണിയിച്ചു….. പകപ്പോടെ അയാൾ എല്ലാരേയും നോക്കി…..
അയാളെയും കൊണ്ട് പോകാനൊരുങ്ങിയ ഇൻസ്പെക്ടറെ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി….. എന്തോ മനസിലായ അവൻ അവിടെ നിന്നു…..