പ്രണയ നൊമ്പരം [മനൂസ്] 3008

ഓർമ്മവച്ച കാലം മുതൽ നരക തുല്യം ആയിരുന്നു ജീവിതം…. ഒരു ഭിക്ഷാടകനെ പോലെ 8 വയസ്സുവരെ അലഞ്ഞു നടന്നു…. പലരിൽ നിന്നും പരിഹാസങ്ങളും അവഗണനകളും ഏറ്റുവാങ്ങി….ഒരു നേരത്തെ അന്നത്തിന് വേണ്ടി ഒരുപാട് യാചിച്ചു.

തന്റെ മക്കകളെ അച്ഛനമ്മമാർ ചേർത്തു പിടിച്ചു നടക്കണത് കൊതിയോടെ ഒരുപാട് നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്… ഒരുപാട് രാത്രികൾ ഉറങ്ങാതെ കരഞ്ഞു തീർത്തിട്ടുണ്ട്…. മുലപ്പാലിന്റെ രുചി അന്യമായ ജന്മം ,അത് അനുഭവിച്ചു തന്നെ അറിയണം……

അപ്പോഴാണ് മാലാഖയെ പോലെ സിസ്റ്റർ ക്ലാര എനിക്ക് മുന്നിൽ അവതരിച്ചത്….

പിന്നീടുള്ള നാളുകളിൽ അവർ നടത്തിയ അനാഥ മന്ദിരത്തിൽ സനാഥനെ പോലെ ഒരുപാട് സഹോദരങ്ങളോടൊപ്പം കഴിഞ്ഞു..പഠനവും സിസ്റ്ററിന്റെ കാരുണ്യത്തിൽ നടന്നു…. ഒരു മാതാവിന്റെ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അവർ എനിക്ക് നൽകി… അങ്ങനെ അവർ എനിക്ക് എന്റെ സിസ്റ്ററമ്മയായി..
സിസ്റ്റർ ആണ് എനിക്കു ജിജോ എന്ന് പേരിട്ടതും..

പഠനം പൂർത്തിയാക്കി സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാനുള്ള പ്രാപ്തി ആയപ്പോളും ഞാൻ അവിടം വിട്ടു പോകാതെ
സിസ്റ്ററമ്മയോടൊപ്പം അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളും നോക്കി കഴിഞ്ഞു. അതായിരുന്നു എന്റെ ലോകം…. അതിനുള്ളിലെ സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ ഒതുങ്ങി കൂടാൻ തീരുമാനിച്ചു..കാപട്യം നിറഞ്ഞ പുറം ലോകതോട് എനിക്ക് വെറുപ്പായിരുന്നു…
എനിക്ക് കൂട്ടായി ഞാൻ ചേച്ചിയായി കാണുന്ന സിസ്റ്റർ ഡെയ്സിയും ഉണ്ടായിരുന്നു….

ഒരു പ്രൈവറ്റ് സ്ഥാപനത്തിലെ ക്ലാർക്ക് ആയ ഞാൻ എന്റെ സമ്പാദ്യം മുഴുവൻ അവിടുത്തെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കായി ചെലവിട്ടു….. നാളേക്ക് വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും കരുതണമെന്ന സിസ്റ്ററമ്മയുടെ വാക്കുകളെ ഇവർക് വേണ്ടിയല്ലാതെ ഞാൻ മാറ്റർക് വേണ്ടിയാണ് സമ്പാദിക്കേണ്ടത് എന്ന മറുചോദ്യംകൊണ്ട് എപ്പോഴും നേരിട്ടു……

അപ്രതീക്ഷിതമായ സിസ്റ്ററമ്മയുടെ മരണം ഞങ്ങളെ വല്ലാതെ തളർത്തി ,,ഞങ്ങളുടെ ശക്‌തി ക്ഷയിച്ചതായി തോന്നി…ആ സമയത്താണ് മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും അനാഥാലയതിലേക്കു സമ്മാനങ്ങളുമായി ഒരു പെണ്കുട്ടി വരാറുണ്ടായിരുന്നത് ശ്രദ്ധയിൽപെട്ടത്….ഇടക്കൊക്കെ ഞാനും അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു….സിസ്റ്റർ ഡെയ്സിയോടൊപ്പം അവൾ സമയങ്ങൾ ചിലവഴിച്ചിരുന്നു..

അവിചാരിതമായി കണ്ടുമുട്ടിയാൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ ഒതുക്കാനുള്ള ബന്ധമേ ആ കുട്ടിയുമായി ഞാനും സൂക്ഷിച്ചിരുന്നുള്ളൂ..കുട്ടികളിൽ നിന്നാണ് അവളുടെ പേര് ജീന എന്നാണ് എന്നറിഞ്ഞത്…

അവിടുത്തെ കുട്ടികൾക്കും അവൾ എന്നാൽ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു…എന്നാൽ അവളുടെ ആ വരവ് എന്നിൽ അല്പം ദേഷ്യം വരുത്തിയിരുന്നു… ഇത്രയും നാളും എന്നെ മാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്ന കുട്ടികൾക്ക് ഇന്ന് അവളാണ് കൂടുതൽ പ്രിയം എന്നതാണ് എന്നെ ചൊടിപ്പിച്ചത്…

പിന്നീടെപ്പോഴോ അവളുടെ വരവ് നിലച്ചു….എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് അറിയാൻ ആഗ്രഹം തോന്നിയെങ്കിലും ആരോടും ചോദിക്കാൻ മിനക്കെട്ടില്ല…. ആദ്യമൊക്കെ ഞാൻ അത് ഓർത്തെങ്കിലും അവളുമായി വലിയ പരിചയം ഇല്ലാത്തതിനാൽ മറവിയുടെ ചവറ്റു കുട്ടയിൽ അതും ഉപേക്ഷിച്ചു….

അങ്ങനെ യാന്ത്രികമായി ഓരോ ദിനങ്ങളും കഴിഞ്ഞു