പ്രണയ നൊമ്പരം [മനൂസ്] 3008

“നമ്മുടെ മോനെ ഞാൻ ഒരിക്കലും കൊല്ലാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല ഇച്ചായ…. അവനെ ജീവനോടെ ഇച്ചായനു നൽകാൻ ആണ് ഞാൻ ഇത്രയും നാളും ഇച്ചായനെ അവഗണിച്ചു സംസാരിച്ചത്….. ഇച്ചായന് അറിയാത്ത ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്…..”

“അയാൾ നിന്റെ സ്വന്തം അച്ഛനല്ല അല്ലെ….. ഒരു ആക്സിഡന്റിന്റെ രൂപത്തിൽ നിന്നെ കൊല്ലാൻ നോക്കിയതും നിന്റെ അപ്പൻ എന്ന് പറയുന്ന ആ ദുഷ്ടൻ ആണ് അല്ലെ….

നിന്റെ സ്വത്തിൽ കണ്ണ് നട്ട് ഇരിക്കുന്ന ഒരു കഴുകനാണ് അയാൾ അല്ലെ…..”

എന്തോ പറയാൻ വന്ന അവളെ പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ ഉറച്ച സ്വരത്തോടെ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു…..

എന്റെ വാക്കുകൾ അവളിൽ അത്ഭുതം നിറച്ചു…. തുറിച്ച കണ്ണുമായി അവൾ എന്നെ നോക്കി..

ആ വേദനയിലും ഒരു പുഞ്ചിരി  നൽകികൊണ്ട്  അവളുടെ തലയിൽ തലോടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു…..

“ഇച്ചായൻ എങ്ങനെ ഇതൊക്കെ…..”
സംശയ ഭാവത്തിൽ അവളെന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു…..

“ഇപ്പോൾ നീ ഒന്നും ആലോചിചു മനസ്സ് വിഷമിപ്പികരുത്…..കർത്താവ് നമ്മളെ കൈവിടുകെല്ല……നീയും നമ്മുടെ കുഞ്ഞും വരുന്ന വേളയിൽ എല്ലാം പറയാം…..”

“എന്നാലും…… ഇനി എനിക് അതിന്…..”
അവളെ അത് പറഞ്ഞുതീർക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ ഞാൻ അവളുടെ വായ പൊത്തി….

“വേണ്ടത്തതൊന്നും ഇപ്പോൾ പറയുകയും വിചാരിക്കുകയും വേണ്ട….”

“എന്നെ എത്ര സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ കുറച് ദിവസമായി ഞാൻ സ്വപ്നം കാണുന്നുണ്ട് ഇച്ചായ….

ഇച്ചായനെ ഇത്ര നാളും മനപ്പൂർവം അകറ്റി ആ മനസ്സ് വിഷമിപ്പിച്ചതിന്റെ ശിക്ഷ ആയിരിക്കും അല്ലെ….”

കരഞ്ഞു തളർന്ന കണ്ണോടെ ദയനീയ ഭാവത്തിൽ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു… ആ കണ്ണിലെ എന്നോടൊപ്പം ജീവിക്കാനുള്ള ആ മോഹം എനിക് കാണാമായിരുന്നു….. ആ ദയനീയ ഭാവം എന്നെ തളർത്തി…..

അവളോട് ഇനി എന്ത് മറുപടി പറയണമെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ പതറി….. എന്റെ കണ്ണിലെ നനവിനെയും അവളിൽ നിന്ന് മറക്കാനും എനിക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…..
അവളെ മാറോട് ചേർത്ത് സർവശക്തനായ തമ്പുരാനോട് എന്റെ ഭാര്യയുടെയും കുഞ്ഞിന്റെയും ജീവന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാനെ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു…..

മനസ്സിലെ കനലുകൾ അപ്പോഴും കെട്ടടങ്ങിയിരുന്നില്ല……

******************************************

അമ്മയുടെ വിളിയാണ് എന്നെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്…..ഞാൻ വീണ്ടും ഓപ്പറേഷൻ തീയേറ്ററിന് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു…. മനസ്സ് ആകെ മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു…..

നോർമൽ ഡെലിവറി നടക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഓപ്പറേഷൻ തീയേറ്ററിൽ കയറ്റിയിട്ട് നേരമൊരുപാടയി…… ഹൃദയം വളരെ വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു തുടങ്ങി…. ഓരോ നിമിഷവും വളരെ ഭീതിയോടെ അതിജീവിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്…

പ്രണയനൊമ്പരം എന്നത് എത്രമാത്രം ആഴത്തിൽ ഉള്ളതാണെന്ന് ഞാൻ കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് നാളുകളായി അറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്……ആ വേദനയിൽ ഇനിയും എന്നെ മുക്കി താഴ്ത്താതിരിക്കാൻ ഞാൻ മനസ്സുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു…..അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ ഭീകരതയും എന്നെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തി…..

പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സിലെ ദയനീയ ഭാവം അയാൾ മാറിനിന്ന്