പ്രണയ നൊമ്പരം [മനൂസ്] 3008

“നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെ നീയും കൊല്ലാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നോ ജീനാ….സ്വന്തം ചോരയെപോലും വേണ്ടാന്നു വയ്ക്കാനുള്ളത്ര വൃത്തികെട്ട മനസ്സിന് ഉടമയായോ നീയും….

ഈ ജീനയെ ആണോ ഞാൻ ഇത്രനാളും എന്റെ ജീവനായി കരുതിയത്…. ഏയ് അല്ല… ഇത് എന്റെ ജീനയല്ല…. നിന്റെയുള്ളിലും ഇപ്പോൾ പണത്തിന്റെ ഗർവ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു…അത് നിന്നെ അന്ധയാക്കിയിരുന്നു…. അല്ലെങ്കിൽ നിന്നെ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന എന്നെ ഇത്ര നിഷ്കരുണം നീ തള്ളി പറയില്ലായിരുന്നു……”
ദേഷ്യവും സങ്കടവും സഹിക്ക വയ്യാതെ ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു…. അപ്പോഴും അവൾ തന്റെ കൂടെ നില്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു…..

“എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരു ദേഷ്യവുമില്ല…. ഈ കുഞ്ഞിനെ വേണ്ടെന്നെ ഞാനും പറഞ്ഞുള്ളു…. എനിക്ക് എന്റെ പഠനവും ആഗ്രഹങ്ങളും പൂർത്തിയാക്കാൻ ഇപ്പൊ ഇതൊരു തടസ്സം ആയേക്കാം…..”
എന്റെ അവസാന പ്രതീക്ഷയും ആസ്തമിക്കുന്ന വാക്കുകളാണ് അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും എനിക്ക് കേൾക്കേണ്ടി വന്നത്……

കരണം പൊട്ടിച്ചു ഒരു അടിയായിരുന്നു അവൾക് അതിന് ഞാൻ കൊടുത്ത മറുപടി…..അവളോടുള്ള ദേഷ്യം നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് കൂടുന്നതായി തോന്നി.

എന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ആ ദേഷ്യത്തിന്റെ വിറയൽ അനുഭവപ്പെട്ടു….

“നീ പഴയതെല്ലാം മറന്നിരിക്കുന്നു ജീനാ…..നഷ്ടപെട്ട ജീവിതം തിരികെ കർത്താവ് തന്നപ്പോ നീ കർത്താവിനെ മറന്ന്‌ ചിന്തിക്കാനും പ്രവർത്തിക്കാനും തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു…

എന്റെ മോഹങ്ങൾ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാൻ.. അതൊക്കെയും നീ സമ്മതിച്ചതും അല്ലെ.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ…. ഒരു കുരുന്നിനെ ഒരു ദയയും കൂടാതെ കൊല്ലാം എന്നു പറയാനുള്ള നീചമായ മനസ്ഥിതി നിനക്ക് ആയി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…. ഈ ജീനയെ അല്ല ഞാൻ പ്രണയിച്ചതും
ജീവന്റെ പാതിയാക്കിയതും..

നീ ഒരുപാട് മാറിപ്പോയി….. ഇപ്പോൾ എനിക് നിന്നോട് പുച്ഛമാണ് തോന്നുന്നത്…..”
ഉള്ളിലെ ദേഷ്യവും വിഷമവും എന്നെക്കൊണ്ട് അങ്ങനെ പറയിപ്പിച്ചു…..

“നിർത്തടാ നാറി…. എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് എന്റെ മോളോട് തല്ലുന്നോ…ഞങ്ങളെ അനുസരിക്കാത്തവൻ ഈ പടിക്ക് പുറത്താണ്..”

“അവൾ ചോദിച്ചു വാങ്ങിയതാണ്‌ ഈ അടി…. ഞാൻ പോകാൻ തന്നെയാണ് തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നത്…..അല്ലെങ്കിലും നിറം മാറുന്ന ഈ പണക്കാരുടെ ഇടയിൽ എനിക്കും ജീവിക്കാൻ ആകില്ല…..”

അത് പറഞ്ഞു ഞാൻ മുകളിലെ മുറിയിലേക്ക് പോയി എന്റെ ഡ്രെസ് ബാഗിൽ ആക്കി താഴേക്ക് വന്നു അപ്പോഴും പുച്ഛത്തോടെ അവളുടെ അപ്പൻ നിൽക്കുന്നു….

പക്ഷെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോകാത്തിരിക്കാൻ എനിക് കഴിഞ്ഞില്ല… അവൾ മുഖം എന്നിൽ നിന്നും വെട്ടിച്ച് നിന്നു….

.അല്ലെങ്കിലും ഈ ജീനയുടെ മുഖം കാണാതെ ഇരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്,,ആ പഴയ ജീനയുടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം മനസ്സിൽ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ…. അമ്മയോട് മാത്രം യാത്ര പറഞ്ഞ് ഞാൻ പുറത്തെ വാതിലിന് അരികിൽ എത്തി…..

“എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒരു പോറൽ പോലും ഇല്ലാതെ എനിക്ക് കിട്ടണം….. അവന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ ഒന്നിനെയും ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല…..എന്റെ കണ്ണ് നിങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും എപ്പോഴും ഉണ്ടാകും….”
വാതിൽക്കൽ നിന്നുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഞാൻ അത്രയും