അതേ മ്മള് പുതിയൊരു കഥയുമായി എത്തിട്ടോ പുള്ളകളെ..ഒരു കുഞ്ഞു കഥ..

പ്രണയ നൊമ്പരം

Pranaya Nombaram | Author : Manus

ലേബർ റൂമിന് മുന്നിലെ ഈ കാത്തിരിപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട് നേരമൊരുപാടായി..
ഓരോ നിമിഷവും ഓരോ യുഗം പോലെ തോന്നുന്നു.. ഉള്ളിലെ ദുഃഖത്തിന്റെ കനലുകൾ മനസ്സിനെ പൊള്ളിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..

തന്റെ ഭാര്യയെയും കുഞ്ഞിനെയും ഒരു നോക്ക് കാണാൻ പ്രാർത്ഥനയോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന കുറച് ഭർത്താക്കന്മാർ എനിക്ക് ചുറ്റുമുണ്ട്,, അവരിൽ ഒരാൾ തന്നെയാണ് ഞാനും…. പക്ഷെ മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന മറ്റ് പലതും ഉള്ളിൽ നീറി പുകയുന്നുണ്ട് .
കണ്ണുകളിൽ നനവ് പടരുന്നു.എന്നാലും ദൈവത്തോട് മനസ്സുരുകി പ്രാർത്ഥനയും തുടർന്നു…

“ഇവിടിരുന്നു ഷോ കാണിക്കാതെ എഴുന്നേറ്റ് പോടാ….. പ്രസവം കഴിയുമ്പോ ഞാൻ അറിയിക്കാം അപ്പോൾ വന്നാൽ മതി….”

അയാളുടെ പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു..ഈ ഇടയായി അയാളുടെ വായിൽ നിന്നും ഒരുപാട് കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും പരിഹാസങ്ങളും എന്നും കേൾക്കാറുണ്ട്,, അതുകൊണ്ട് ഇപ്പൊൾ അതൊന്നും കുത്തിനോവിക്കാറില്ല…
ഇതുപോലെ എത്ര
തരംതാഴ്ത്തലുകൾക്കു ഇരയായിട്ടുണ്ട് കുട്ടിക്കാലം മുതൽക്കെ.

തന്ത ആരെന്നോ തള്ള ആരെന്നോ അറിയാത്തവൻ എന്ന ചീത്തപ്പേര് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കേൾക്കാൻ വിധിയുള്ളവന് ..എല്ലാം എന്നും കേട്ടു നിൽകാറാണ് പതിവ്,,ഒന്നിനും എതിർത്തു പറഞ്ഞിട്ടില്ല….ഒരു മനുഷ്യന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തിന്റെ കോട്ട പൊളിക്കുമാറ്  അപമാനങ്ങൾ സഹിച്ചത് ഈ ഒരു ദിവസത്തിന് വേണ്ടിയാണ്……എന്റെ
കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി…..
എല്ലാം ഇന്നത്തോടെ തീരും…..

ഇനിയും അവിടിരുന്നാൽ അയാൾ വീണ്ടും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു പ്രശനം ഉണ്ടാക്കും എന്നതിനാൽ ഞാൻ ആശുപത്രിയിലെ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ കോണിലെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു…..ഉറക്ക ക്ഷീണം ശരീരത്തെ വല്ലാതെ തളർത്തിയിരുന്നു..
എനിക്ക് ഉറക്കം എന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു…

അപ്പോൾ അവിടേക്ക് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ തന്റെ ഭാര്യയേയും കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ട് എന്റെ സമീപത്തെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു….. തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ലാളിക്കുന്ന അവരെ എനിക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…. അറിയാതെ കണ്ണീർ ചാലുകളായി ഒഴുകി…. എനിക്ക് നഷ്ടപെട്ട നിമിഷങ്ങളെ ഓർത്ത് മനസ്സ് നീറി… ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കപ്പെടാൻ കുട്ടിക്കാലത്തു ഞാൻ ഒരുപാട് കൊതിച്ചിരുന്നു..

എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം കാണാൻ മനസ്സ് വല്ലാതെ തിടുക്കം കൂട്ടി..ആരും അനാഥരായി ജനിക്കാതിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയി..എനിക്കും സ്വന്തമെന്നു പറയാൻ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നു..സ്വന്തമെന്നു കരുത്തിയതൊക്കെ വെറും മിഥ്യകൾ ആയിരുന്നുവെന്ന് അനുഭവങ്ങൾ തെളിയിച്ചു.. സന്തോഷം നിമിഷനേരം കൊണ്ട് സന്താപമായി മാറി.

ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതചക്രം ഒരു കണ്ണാടി പോലെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു…..ഞാനും അറിയാതെ ആ ഓർമകൾക്ക് പിന്നാലെ യാത്രയായി……

***************************************