ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 38 3977

മായമ്മ പറയുന്നതുപോലെ സ്നേഹവും പ്രണയവും ഹൃദയവുമൊന്നും ആർക്കും വിലകൊടുത്തു വാങ്ങുവാനോ വാശിയോടെ പിടിച്ചെടുക്കുവാൻ സാധിക്കില്ലല്ലോ …….
അറിഞ്ഞു കിട്ടുമ്പോൾ മാത്രമേ അതിനൊരു സുഖമുണ്ടാകൂ…….
എനിക്കു മായമ്മയോട് ഇഷ്ടം തോന്നുവാൻ നൂറു കാരണങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ അതേ പോലെ എന്നെ അകറ്റിനിർത്താൻ മായമ്മയ്ക്കും മായമ്മയുടേതായ ആയിരം കാരണങ്ങളുണ്ടാവുമായിരിക്കും അല്ലേ….. ഇവിടെയെത്തി ആ ആകാശമുല്ലയുടെ ചെടി കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും മായമ്മയെ മനസ്സിലായി തുടങ്ങി……
മായമ്മയെ മാത്രമല്ല മായമ്മയുടെ അനിയേട്ടനേയും മനസ്സിലായി ……
പ്രണയം പലതരത്തിലുണ്ട് ……
അതിൽ പ്രണയിക്കാൻ അറിയുന്നവർ തമ്മിലുള്ള പ്രണയം ഒരു അനുഭൂതി തന്നെയായിരിക്കും ……
അങ്ങനെ പ്രണയിക്കാൻ അറിയുന്നവരുടെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ സാധിക്കുന്നതുതന്നെ ഒരു വലിയൊരു ഭാഗ്യമാണ് …….
ഒരുവിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അമ്മയുടെ അനിയേട്ടൻ വലിയൊരു ഭാഗ്യവാനാണ്…..
ഒട്ടും വാടിപ്പോകാതെ ഇപ്പോഴും ആകാശമുല്ല പോലെ പൂത്തുതളിർത്ത് നിൽക്കുന്ന മായമ്മയുടെ പ്രണയം ആറടിമണ്ണിനടിയിൽ കിടക്കുമ്പോഴും അനിയേട്ടൻ കാണുന്നുണ്ടാവും മരിച്ചിട്ടും മണ്ണടിയാത്ത പ്രണയം…… !
ആകാശമുല്ലപോലെ വാടിപ്പോയാലും സുഗന്ധം വിട്ടുപോകാത്ത പ്രണയം ……
അധികം ആൾക്കാർക്കൊന്നും അതിനുള്ള ഭാഗ്യം ഉണ്ടാകില്ല മായമ്മേ…….!”

അവളുടെ സഹവാസത്താൽ മനസ്സിൽ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പുറമേ ചിരിക്കുവാൻ താനും പഠിച്ചല്ലോയെന്ന് മനസ്സിലോർത്തുകൊണ്ടാണ് നനുത്തൊരു ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോൾ അവൾ മുഖത്തേക്കു തന്നെ നോക്കിയതല്ലാതെ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല

ഇമകൾ ചിമ്മാതെ കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിലെ കാന്തികശക്തി പിന്നെയും പിന്നെയും തന്നെ ദുർബലമാക്കുകയും അവളിലേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും വലിച്ചടുപ്പിക്കുകയാണെന്നും തോന്നിയപ്പോൾ അയാൾ തന്നെയാണ് ആദ്യം മിഴികൾ പിൻവലിച്ചത് ……!

“പിന്നെ മായമ്മയുടെ ബാങ്കിലെ ബാധ്യതകളൊക്കെ പുതിയ മുതലാളി അടച്ചുതീർത്തിട്ടുണ്ട് കെട്ടോ……