ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 38 3977

മിക്ക ചെടികളിലും വിടർന്നു പരിലസിച്ചു നിൽക്കുന്ന പൂവുകളിൽ നിന്നും
തേൻ നുകരാനെത്തിയ പൂമ്പാറ്റകളും വണ്ടുകളും വീട്ടുവളപ്പിൽ നിറയെയുണ്ടെന്നു അയാൾക്ക്‌ മനസിലായി.

അവളുടെ മനസ്സും ഹൃദയവും പ്രണയവും സ്നേഹവും പോലെ ഹൃദ്യമായ പൂന്തോട്ടം……! അവളെപ്പോലെ തന്നെ മദനമനോഹരിയായ പൂന്തോട്ടം……!
അയാൾ മനസ്സിലോർത്തു.

പക്ഷേ……
ശക്തമായ ഒരു കാറ്റടിച്ചാൽ നിലംപൊത്താൻ സാധ്യതയുള്ള ആ വീടിനുള്ളിലാണല്ലോ അവളും ആ കുഞ്ഞുമോളും അന്തിയുറങ്ങുന്നതെന്നു ആലോചിച്ചപ്പോൾ വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത തോന്നുകയും ഒപ്പം എലികളും നരിച്ചീറുകളും പഴുതാരകളും ഉറുമ്പുകളും ചിതലുകളും മാടപ്രാവുകളുമൊക്കെ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ പഴമകൾ പുതുമകളാക്കിക്കൊണ്ടു ലക്ഷങ്ങൾ ചിലവഴിച്ചു അച്ഛൻ പുതുക്കിപണിതിരിക്കുന്ന ആൾത്താമസമില്ലാത്ത തന്റെ വീടിന്റെ കാര്യം ഓർമ്മയിൽ തെളിയുകയും ചെയ്തു.

അവളും അപ്പോൾ ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങളുടെ ഉത്തരങ്ങൾ തേടിയുള്ള ആലോചനയിലായിരുന്നു…. “കൊടുംവേനലിനിടയിൽ നിനച്ചിരിക്കാതെ കുളിരുമായെത്തിയ വേനൽമഴ അവസാനിക്കുകയാണ് …….
രണ്ടുദിവസം കൊണ്ടു മനസ്സിനുള്ളിൽ പടുമുളപോലെ തളിരിട്ടുതുടങ്ങിയ അതിമോഹസ്വപ്നത്തിന്റെ നാമ്പുകളോക്കെ കരിയിച്ചു കളയുവാനുള്ളതാണ് തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇനിയങ്ങോട്ടുള്ള ഉഷ്ണകാലം……
എത്രപെട്ടെന്നാണ് ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയത്…….
രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്ക് രണ്ടു നിമിഷങ്ങളുടെ ആയുസുപോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു……!
അനിലേട്ടനോട് യാത്രപറഞ്ഞുകൊണ്ടു സ്വയം വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുവാൻ വയ്യ…..!
അല്ലെങ്കിൽ ഇറങ്ങിക്കോളൂയെന്നു അയാൾ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇറങ്ങാമായിരുന്നു……!
പക്ഷേ…..
ഇറങ്ങരുത് എന്റെ കൂടെ വരണമെന്നാണ് അയാൾ പറയുന്നതെങ്കിൽ താനെന്ത് ചെയ്യും…..
ആ വാക്കുകളെ ധിക്കാരിക്കുവാൻ തനിക്ക് സാധിക്കുമോ….?
അതോർത്തപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളും മനസും വീണ്ടും വടക്കേതൊടിയിലെ ആകാശമുല്ലയിലേക്കു നീണ്ടുപോയി..!