ചുയീഗം ചവയ്ക്കുന്നതുപോലെ എപ്പോഴും പാൻപരാഗ് ചവച്ചുതുപ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവന്റെ കുറ്റിതലമുടിയും വട്ടമുഖവും പീളകെട്ടിയതുപോലെയുള്ള കണ്ണുകളും ഓർത്തപ്പോൾ മനസ്സിനൊപ്പം അവളുടെ കണ്ണുകളിലും ഭയം നിറഞ്ഞു .
അവൻ ഇവിടെയെവിടെയെങ്കിലുമുണ്ടോ….. എവിടെനിന്നെങ്കിലും തന്നെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടോ…..
അവൻ തന്നെയും അനിലേട്ടനെ ആക്രമിച്ചേക്കുമോ…….!
അവനു പകയുണ്ടാണ്ടാകും ഉണ്ടാകും.
കാരണം …..
അനിലേട്ടനെ പരിചയപ്പെടുത്തിയ വകയായുള്ള കമ്മീഷൻ കൊടുത്തിട്ടില്ല …..
ഏതോ വലിയ പണചാക്കിനുവേണ്ടി ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ ഹോട്ടലിലെത്തണമെന്ന് മുന്നേ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതായിരുന്നു ……
അതിനു പോയില്ലെന്നു മാത്രമല്ല അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോണെടുത്തിട്ടുമില്ല…… ഇതിനൊക്കെപ്പുറമേ കുറച്ചു ദിവസമായി അവൻ താമസിക്കുന്ന പുറത്തുള്ള വാടകമുറിയിൽ അവൻറെകൂടെ ഒരുദിവസം കഴിയണമെന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശല്യം ചെയ്യുവാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുമുണ്ടായിരുന്നു……
അപ്പോഴൊക്കെ കേട്ടില്ലെന്നു നടിക്കുകയോ പിന്നെയാകട്ടെയെന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞുമാറുകയോയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്….!
അതിലൊക്കെ അവനു കാണും ദേഷ്യവും പകയും ഉണ്ടാവും എന്നെ എന്തുവേണമെങ്കിലും ചെയ്തോട്ടെ പക്ഷേ പാവം അനിലേട്ടനെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു ……..!
നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ഭീതി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ചുറ്റും നോക്കുന്നതിനിടയിൽ റിസപ്ഷനിൽ ഇരിക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാരനും തൊട്ടടുത്തു് നിൽക്കുകയായിരുന്ന വേറൊരാളും തന്നെയും അനിലേട്ടനും നോക്കിയശേഷം എന്തോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വഷളൻ ചിരി ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ വെറുപ്പോടെ വേഗം തലതാഴ്ത്തി.
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് സർ……..”
അടുത്തെത്തിയയുടനെ വൃത്തികെട്ട രീതിയിൽ തന്നെ ചുഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നതിനിടയിലാണ് റിസപ്ഷനിലെ ചെറുപ്പക്കാരൻ അനിലേട്ടനെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തതെന്ന് മനസിലായപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും അലക്ഷ്യമായി നോട്ടം തെറ്റിച്ചു.
“അന്നുരാത്രിയിൽ ഇവിടെനിന്നും പനി പിടിച്ചു പോയി അല്ലേ …..
സാർ ഹോസ്പിറ്റലിലാണുള്ളതെന്ന് കാറെടുക്കാൻ വന്നിരുന്ന കൂട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞത്…….”
ചിരപരിചിതനായതുകൊണ്ടാവണം സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ അയാളോട് ചോദിക്കുന്നതിനിടയിൽ വല്ലാത്തൊരു ചിരിയോടെ റിസപ്ഷനിസ്റ്റ് തന്നെ നോക്കിയപ്പോഴാണ് അവൻ ചോദിച്ചതിന്റെ ആന്തരികാർത്ഥം അവൾക്കും പിടികിട്ടിയത്……!
??
???????
എവിടെ ഈ കഥയുടെ ബാക്കി……
കാത്തിരിപ്പ് കഠിനം അതി കഠിനം