ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 31 3473

“ഇതെങ്ങാനും പൊട്ടിവീണിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ മോൾക്ക്‌ അമ്മയുംകൂടെ ഇല്ലാതാകും…..”

ലിഫ്റ്റ് വഴി താഴെക്കിറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ അവൾ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ടെങ്കിലും അവളുടെ പേടിയെ കുറിച്ചോർത്തുകൊണ്ടു മുഖത്തേക്കു നോക്കി സഹതാപത്തോടെ ചിരിച്ചതെയുള്ളൂ.

“അവളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഭാവമാറ്റത്തിനു കാരണമെന്തായിരിക്കും…..
ആന്റിക്ക് എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നിയതുകൊണ്ടു വല്ലതും ചോദിക്കുകയോ പറയുകയോ ചെയ്തുകാണുമോ…..?
ഏയ്‌…അതിനു യാതൊരു സാധ്യതയുമില്ല….
ങ്ങനെയെന്തിങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ ആന്റി തന്നോടു തന്നെ ചോദിക്കുമായിരുന്നു…..
അവൾ കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നു മുഖവും കണ്ണുകളും പറയാതെ പറയുന്നുണ്ട്….!
പിന്നെന്തിനാണ് അവൾ കരഞ്ഞത്…..?”

ലിഫ്റ്റിൽ നിന്നിറങ്ങി കാറിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടെ അയാൾ അതിനെക്കുറിച്ചു തന്നെയാണ് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്.

ഒന്നും മിണ്ടാതെ കാറിൽ കയറിയിരുന്നശേഷം സൂഷ്മതയോടെ അവൾ പതുക്കെ വാതിൽ വലിച്ചടക്കുന്നതും….
ഒന്നുകൂടി അനങ്ങിയിരുന്നുകൊണ്ടു പുറകിലുള്ള സാരിയുടെ മുന്താണിതുമ്പു വലിച്ചെടുത്തു സ്വന്തം മടിയിലേക്കിട്ടശേഷം വാനിറ്റി ബാഗെടുത്തു അതിനുമുകളിൽ വയ്ക്കുന്നതും……
വാതിലിന്റെ ചില്ലു താഴ്ത്തുന്നതിനുവേണ്ടിയാകണം എവിടെയൊക്കെയോ പിടിച്ചുവലിക്കുകയും തിരിച്ചുനോക്കുകയുമൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും സാധിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ പരാജയം സമ്മതിച്ചുകൊണ്ടു കൈപ്പത്തികൾ രണ്ടും കോർത്തു പിടിച്ചു വാനിറ്റി ബാഗിനുമുകളിൽ വച്ചതിനുശേഷം തനിക്കു മുഖം നൽകാതെ ഇടതുവശത്തെ ചില്ലിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നതുമൊക്കെ കാറിന്റെ സ്റ്റീയറിങ് വീലിൽ താളമിട്ടുകൊണ്ടു സാകൂതം വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടാണ് ചിരിയോടെ അയാൾ തിരക്കിയത്.

“മായയോട് ആന്റിയെന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചിരുന്നോ…?”

പുറത്തേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ടുതന്നെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെന്ന അർത്ഥത്തിൽ നാവുകൊണ്ടും പല്ലുകൊണ്ടുമുണ്ടാക്കിയ പല്ലി ചിലക്കുന്നതുപോലുള്ള ശബ്ദം മാത്രമായിരുന്നു അതിനുള്ള മറുപടി…..!

“എന്റെ ആന്റിയല്ലെ ഒന്നും പറയില്ലെന്നു എനിക്കറിയാം…..”