ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 17 3970

“അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ മായയെ തേടി വന്നവരുടെ പത്ത് ഇരട്ടിയിലധികം പേരെ ഞാനങ്ങോട്ടു തേടി പോയിട്ടുണ്ടാവും…..”

അവൾ പറയുന്നതിനിടയിൽ തടസ്സപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്.

“അതുപോലെയാണോ ഒരു പെണ്ണായ ഞാൻ ……”

അയാൾ പറഞ്ഞതു മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടശേഷമാണ് അവൾ ചോദിച്ചത് .

“അല്ല വ്യത്യാസമുണ്ട് ….
ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചതുകാരണം അറിവില്ലായ്മയും ഗതികേടും കൊണ്ടാണ് മായ ഇങ്ങനെയായി ഈ വഴിക്കെത്തിയത്……
അതു പൊറുക്കുവാനാകാത്ത തെറ്റാണ്……!
ഞാനാണെങ്കിൽ പണത്തിന്റെ പൊളപ്പുകാരണം മനസ്സിന്റെ വിശപ്പടക്കുവാൻ കാണുന്ന പെണ്ണിനെയൊക്കെ വിലയിട്ടുകൊണ്ടു അവരുടെ ചൂടുതേടിപ്പോയി …..!
അപ്പോൾ എന്റെ തെറ്റുകൾ സാരമില്ല അല്ലെ…..!
മായേ സത്യം പറഞ്ഞാൽ ആരാണ് ശരിക്കും വേശ്യ……..!
സുഖം തേടിപ്പോയിരിക്കുന്ന ഞാനോ……
അതോ ഗത്തികേടുകൊണ്ടു മറ്റുള്ളവർക്ക് സുഖം വിറ്റിരുന്ന മായയോ ……!
ആണിനെ വിളിക്കുവാൻ അങ്ങനെയൊരു പേരില്ലാത്തതുകൊണ്ടല്ലേ …..
ആണിനെയാരും അങ്ങനെ വിളിക്കാത്തത്…..!
മായ അങ്ങനെ പറയുകയാണെങ്കിൽ ഞാനുമൊരു വേശ്യയാണ്….
ആൺവേശ്യ …….”

പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ക്ഷോഭംകൊണ്ടു അയാൾ കിതച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു .

അയാളുടെ മുഖത്തേക്കു തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതല്ലാതെ അവൾ മറുപടിയോന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല

“ചോരയും നീരുമുള്ള പണക്കാരായ ആണിനെ മയാക്കിയെടുക്കുന്ന യക്ഷിയെന്ന സർട്ടിഫിക്കറ്റ് അനിലേട്ടനെ കാര്യത്തിൽ പണ്ടേ എനിക്കു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്…….
ഇനിയൊരിക്കൽക്കൂടെ എനിക്കതു കേൾക്കുവാൻ വയ്യ…….’