Oru Veshyayude Kadha Part 16 by Chathoth Pradeep Vengara Kannur
Previous Parts
അവളെയും നോക്കിക്കൊണ്ട് കിടക്കുന്നതിനിടയിൽ എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിപ്പോയതെന്നറിയില്ല ……
ഉച്ചമയക്കത്തിനിയിലെപ്പോഴോ കടന്നുവന്ന അശുഭസ്വപ്നത്തിനിടയിൽ ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞു് കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ വീണ്ടും
ഞെട്ടിപ്പോയി……!
തൊട്ടുമുന്നിലെ കണ്ണാടിക്കുമുന്നിൽ നിതംബത്തോളമെത്തുന്ന മുടിയൊക്കെ അഴിച്ചു വിടർത്തിയിട്ടുകൊണ്ട് ഇളം ചുവപ്പുനിറത്തിലുള്ള സാരിധരിച്ച ഒരു സ്ത്രീരൂപം പുറംതിരിഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു……!
ഉച്ചയുറക്കപ്പിച്ചിന്റെ മതിഭ്രമത്തോടെ കണ്ണുകൾ ചിമ്മിയടച്ചു വീണ്ടും തുറന്നുനോക്കിയപ്പോഴാണ് കണ്ണാടിലെ മുഖം ശ്രദ്ധിച്ചത് …….!
അവൾ തന്നെ ആയിരുന്നു …..
മായ……!
ഓഹോ…..
താൻ ഇറങ്ങിയ സമയംനോക്കി എഴുന്നേറ്റു കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ധരിച്ചിരുന്ന സാരിയൊക്കെ മാറ്റിയിരിക്കുകയാണ് ……!
അയാൾ ഊഹിച്ചു.
എന്തായാലും ആ ഇളം ചുവപ്പും സാരി അവളുടെ ഉടലിനും മുഖത്തും ആരും മോഹിച്ചുപോകുന്ന വല്ലാത്തൊരു മാദകഭംഗി നൽകുന്നുണ്ടെന്നും അയാൾക്ക് തോന്നി.
കണ്ണാടിക്കു മുഖം മുട്ടിക്കുന്നതുപോലെ അടുത്തു നിന്നുകൊണ്ട് കയ്യിലെ ഡപ്പ തുറന്നു കണ്മഷിയെടുത്തു കണ്ണെഴുത്തുന്ന തിരക്കിലാണ്…..
കണ്ണെഴുതുമ്പോഴുള്ള അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ ചലനങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക് വീണ്ടും പണ്ടെന്നോ കണ്ടുമറന്ന യക്ഷിയുടെ കഥയുള്ള സിനിമയിലെ യക്ഷിയെ ഓർമ്മവന്നു…. !
നനഞ്ഞതുകാരണം വിടർത്തിയിട്ട ഇടതൂർന്ന നീളൻ തലമുടിയിലെ വെള്ളത്തുള്ളികൾകൊണ്ടാവണം പിറകുവശം മുതൽ നിതംബം വരെ നനഞ്ഞോട്ടി കിടക്കുകയാണ്….
മഞ്ഞുകാലത്തു പുൽക്കൊടികളിൽ നിന്നും ഇറ്റുവീഴുന്ന മഞ്ഞുകണങ്ങൾ പോലെ മുടിയിൽ നിന്നും താഴെയുള്ള മിനുസമുള്ള തിളങ്ങുന്ന ടൈൽസിലേക്ക് ഇറ്റുവീഴുവാനായി വെള്ളതുള്ളികൾ മുടിത്തുമ്പിൽ വെമ്പൽകൊണ്ടു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..!
ഞെറിവെടുത്തു ബ്ലൗസിനോട് പിൻചെയ്തു നിർത്താതെ വെറുതെ ചുമലിലൂടെ വിടർത്തിയിട്ട സാരിയുടെതുമ്പ് ഇടയ്ക്കിടെ അനുസരണയില്ലാതെ ഊർന്നിറങ്ങിപ്പോവാൻ ശ്രമിക്കുന്നതും അപ്പോഴൊക്കെ അവൾ സാരിയെ ദേഷ്യത്തോടെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പിടിച്ചുവലിച്ചു നേരെയിടുന്നതും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
കൺമഷിയും കണ്ണുകളുമായുള്ള യുദ്ധം കഴിഞ്ഞയുടനെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി പല്ലുമായുള്ള യുദ്ധം തുടങ്ങുന്നതും അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു…..!
??
?????????
Enikku ishttapettu bakki udane eazhuthane
kidu bro..katta waiting for next parts.pettennidanee..
ഓരോ പ്രാവശ്യവും വായിച്ചു തീരുമ്പോഴും അടുത്ത ഭാഗത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള നീണ്ട കാത്തിരിപ്പ്…. മനോഹരം … നിങ്ങളുടെ കഥകൾ… വിവരിക്കാൻ വാക്കുൾ ഇല്ല സുഹൃത്തേ….