ഒരു പ്രണയ കഥ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2187

“മോനെ.. വിളിക്കാത്ത കല്യാണം എന്ന് പറഞ്ഞു അല്ലെ വരാത്തത്? ഞാൻ കല്യാണ പെണ്ണിന്റെ അച്ഛൻ ആണ്.. ഇനി മോൻ വാ…”

അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു പോയി..

വലിയ കല്യാണം ആണ്. വലിയ പണക്കാരും ആണ്.. എന്നിട്ടും അദ്ദേഹം എന്നെ വന്നു വിളിച്ചപ്പോൾ എനിക്കൊന്നും പറയാൻ ഇല്ലായിരുന്നു..

“ശരി അങ്കിൾ.. ഞാൻ വരാം…”

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു..
അശ്വിനി എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…

ഞാൻ അവരുടെ ഒപ്പം അകത്തേക്ക് നടന്നു.. അവൾ എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു കുറച്ചു പെൺപിള്ളേരുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി..

“ഇത് അജു.. എന്റെ ഫ്രെണ്ട് ആണ്…”

അവൾ അവരോടു പറഞ്ഞു..

“ഹലോ അജു…” എന്ന് പറഞ്ഞു എല്ലാവരും പരിചയപെട്ടു.. എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ച കാര്യം.. ഒരിക്കലും അവൾ ഞാൻ ഒരു ഡ്രൈവർ ആണെന്ന് പറഞ്ഞില്ല എന്നാണ്..

അവർ എന്നെ ഒപ്പം ഇരുത്തി അവർ തന്നെ ഫുഡ് എടുത്തു തന്നു..
ആശ്വിനിയുടെ വില ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു.. എല്ലാവരും അറിയപ്പെടുന്നവൾ ആണ് ഇവൾ എന്നും ഇവർക്ക് കുറെ ബിസിനസ് സ്ഥാപനം ഉണ്ടെന്നും അവർ വഴി ഞാൻ അറിഞ്ഞു..

കൂടാതെ അശ്വിനി ആദ്യമായി ആണ് ഒരു ഫ്രെണ്ടിനെയും കൊണ്ടു കൂട്ടുകാരികളുടെ അടുത്ത് വരുന്നത് എന്ന് കൂടി പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി.. പേടിയും..

പണക്കാർ എല്ലാം മോശക്കാർ അല്ല എന്നും എനിക്ക് തോന്നി.. എത്ര നന്നായി ആണ് അവർ എന്നെ സ്വീകരിച്ചത്…

നല്ല ഫുഡ് ആയിരുന്നു. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു കഴിച്ചു. എനിക്കിതു പതിവുള്ള കാര്യം അല്ല. ആദ്യമായി ആണ് ഇങ്ങനെ പെൺപിള്ളേരുടെ ഒപ്പം ഇരുന്നു കഴിക്കുന്നത്..

ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അശ്വിനി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു. ഒപ്പം ഞാനും.

പുറത്തു വന്നു കാർ എടുത്തു.

“എന്നെ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ പരിഗണിക്കുന്നത് അച്ചു? “

ഞാൻ അതിശയത്തോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു..

“എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടപെട്ടതു കൊണ്ടാണ് അർജുൻ… ഒരു നല്ല കൂട്ടുകാരൻ ആകാനുള്ള കഴിവ് നിനക്കുണ്ട്…”

അവൾ അത് പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു..

എനിക്കൊന്നും പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…. എന്നാലും ഒരു പുഞ്ചിരി തിരിച്ചു സമ്മാനിച്ചു..

“എന്തായാലും എനിക്ക് നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടിയല്ലോ…”

“എനിക്കും….ആൻഡ് അർജുൻ എന്താ പഠിച്ചത്?”

“ബിഎ ഇംഗ്ലീഷ് കഴിഞ്ഞു എംഎ ആദ്യ വർഷം പോയ ശേഷം നിർത്തേണ്ടി വന്നു…”

“ഓ കൂൾ.. അതൊക്കെ നമ്മുക്ക് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യാം.. അല്ലെ?”

“അതെ.. 60 വയസായാലും കുഴപ്പമില്ല ചെയ്യണം..”

ഞാൻ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.. അത് കേട്ടു അവൾ ചിരിച്ചു…

“പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ അച്ചു.. നിന്റെ ചിരി… സാക്ഷാൽ ദേവേന്ദ്രൻ വരെ വീണുപോകും…”

“ഹഹ അജു.. യു… “

അവൾ ചിരിച്ചു.. എന്നാലും ഒരു കൊച്ചു നാണം മിന്നി മറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

“അജു… ഞാൻ ഇപ്പോൾ എന്റെ അച്ഛന്റെ ഒരു ബിസിനസ് നോക്കി നടത്തുകയാണ്.. സ്വർണ്ണക്കട ആണ്. മൊത്തം 4 എണ്ണം ഉണ്ട്“

“ആഹാ കൊള്ളാമല്ലോ…. കൺഗ്രാറ്സ്…”